Sunday, December 28, 2008

Κωνσταντίνα Κούνεβα

Αντιγράφω από τον πιτσιρίκο:


Αυτός είναι ο λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα που δέχτηκε την δολοφονική επίθεση με βιτριόλι από τους μπράβους των εργολάβων σαν τιμωρία για τη δράση της ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA

Και το 1 ευρώ είναι πολύτιμο. Να καταθέσουμε την ενίσχυσή μας χωρίς δεύτερη σκέψη και τσιγκουνιές. Όχι από το περίσσευμά μας. Ας μας λείψουν τα χρήματα. Είναι θέμα στοιχειώδους ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης.

Είναι δήλωση ότι η εργοδοτική τρομοκρατία ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Οι νονοί της νύχτας και της μέρας θα μας βρουν απέναντί τους!

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!

Saturday, December 27, 2008

Σοβαρότης Μηδέν

Έχε γεια γελοίο κράτος.

Έστω και για λίγες μέρες θα φύγω από αυτόν τον τραγέλαφο που δεν είναι σε θέση να συμφωνήσει για ΜΙΑ μέρα τον χρόνο αν τα μαγαζιά θα ανοίξουν ή θα κλείσουν, ή θ' ανοίξουν μόνο μερικά σε κάποιες περιοχές της πρωτεύουσας, ή και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Τελικά θα παραμείνουν μισόκλειστα, όπως και κατά τη διάρκεια της χούντας.

Βρε άει στο διάολο, ηλίθιοι και ηλίθιες.

Monday, December 22, 2008

Αγαπάτε τα Κτήνη

Αγαπάτε τα κτήνη!

Αυτό το μήνυμα περνάει η ελληνική δικαιοσύνη (το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε) που, ενώ όπως και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του δεν δίνει δεκάρα για τα ζώα, σχεδόν αθώωσε τα γνωστά κτήνη.

Σε μια αποκτηνωμένη κοινωνία, κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.

Saturday, December 20, 2008

Ο Τάσ(σ)ος;

Ο Τάσσος, λοιπόν, που μας παρουσιάζεται εκ νέου ως υπερΈλληνας, και ως προς αυτό καμιά αντίρρηση, διότι όσο μεγαλύτερη η ανοησία, τόσο σπεύδει το πόπολο.

Γιατί;

Μα μόνο ένας ΥΠΕΡΈλληνας θα μπορούσε να γράφεται με την (αν)ορθογραφία που διάλεξε (για δοκιμάστε τα δύο «σ» σε ένα… word και θα δούμε πόσο… συμβατά είναι), για να διαπιστώσετε τη "συνέχεια" της γλώσσας.

Υπερκύπριος ίσως; Αλλά... Με βάση ποια; Την Ελλάδα πάλι; Αχ, σας παρακαλώ, δεν είμαι ο Γιώργος Νταλάρας!

Ο Τάσσος, λοιπόν, άνευ Γκόλφω (παραδοσιακή ορθογραφία και λαϊκή κλίση πάντα), αφού έφαγε (I mean it, man) κυ-ρι-ο-λε-κτι-κά προοδευτικές δυνάμεις της Κύπρου, αντιμετωπίζεται μετά θάνατον (σχεδόν) ως ήρωας.

Εύγε. Το χώμα (που τον σκεπάζει) προσφέρεται, άλλωστε, και για άλλες, ΠΟΛΛΕΣ, μπούρδες!


Υ.Γ. "Μα ευτυχώς τον ΤάΣσο μου, τον λέγανε ΡΟΔΟΛΦΟ"

Tuesday, December 16, 2008

Τεμπέλογλου και Ακινδύνου Γωνία

u p d a t e:
Στα θέματα παιδείας μπορεί να μην τα βρίσκουν, αλλά στο "Κυριακή, γιορτή και σχόλη", πρώτοι!

Αργότερα βγήκε και ο σύμμαχος του Καντάφι να κάνει δηλώσεις, για να μας κάνει να νοσταλγήσουμε άλλη μια φορά τον προκάτοχό του.

Λένα τα χίλια μύρια όσα.
Ας λένε.

Εγώ ξέρω τι συμβαίνει μπροστά στην είσοδο της πολυκατοικίας μου. Όπως καλά ξέρω και τι συμβαίνει στα μυαλά της (κάθε) Κατίνας της γειτονιάς μου, ανεξάρτητα από αυτά που λέει.

Μέσα στα τόσα χρόνια ψέματα,γνωρίζω καλά πως:

Το χαρτζιλίκι βουλώνει στόματα και εξαγοράζει συναισθηματικές ελλείψεις. Τα Lifestyle περιοδικά υποδεικνύουν πώς θα έπρεπε να ζούνε οι ανερμάτιστοι Νεοέλληνες, η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση που παρεξηγημένα ονομάστηκε «ελεύθερη» προωθεί και καθορίζει ως πρότυπο την κάθε σουρλουλού και τον κάθε αλλοπαρμένο, ενώ τα εθνικά θέματα διογκώθηκαν και έχουν χρησιμεύσει ως βούτυρο στο ψωμί του ευδαιμονικά κοιμισμένου πόπολου...

Friday, December 12, 2008

Σωπάτε καλέ!

«Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι καμιά επιείκεια δεν πρόκειται να υπάρξει στην απόδοση των ευθυνών».
Κώστας Καραμανλής

Μια κοινωνία που δέχεται ασχολίαστα μια τέτοια δήλωση του πρωθυπουργού της, είναι χαμένη από χέρι. Και, φυσικά, μόνο δημοκρατική δεν μπορεί να θεωρείται. Αλλά αυτό το γνωρίζουμε. Ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο "αγανακτισμένος λαός" καταπίνει ό,τι τον συμφέρει. Δεν εκπλήσσομαι.

Wednesday, December 10, 2008

Γελοιoδέστεροι των γελοίων

Δεν είναι λίγα τα δίποδα που κράζουν γενικώς και αορίστως. Έχει παρατηρηθεί, μάλιστα, πως όπως πιο κενά είναι τόσο δυνατότερο το κρώξιμό τους.

Δεν πάει πολύς καιρός που, λες και δεν γνώριζαν ανάλογες συμπεριφορές και ψευτοδιλήμματα στην πλέον καθυστερημένη χώρα της ΕΕ, βάλθηκαν να επικρίνουν τον Μπους για το δίπολο "Ή μαζί μας ή εναντίον μας".

Φυσικά, έχει ο καιρός γυρίσματα. Το ίδιο ψευτοδίλημμα τίθεται σήμερα από κωθώνια με μηδαμινή μνήμη, από κοθόρνους με ανύπαρκτη κρίση. Οι ίδιοι που κατηγορούσαν τη νεολαία για την άγνοιά της σχετικά με το Βατοπέδι, βρέθηκαν να την εξυμνούν μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα για πολιτική ωριμότητα.

Ωστόσο...

Γιατί θα έπρεπε οπωσδήποτε να πάρω θέση και να υπερασπιστώ μία από τις δύο ομάδες εγκληματιών;

Γιατί να χρειάζεται να διαλέξω ανάμεσα στον ονοργανωμένο τραμπουκισμό και τον άτακτο χουλιγκανισμό;

Γιατί, κοντολογίς, να μην καταργηθούν ΚΑΙ το πανεπιστημιακό άσυλο ΚΑΙ η βουλευτική ασυλία;


UPDATE:

60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Μια γυναίκα, 30 άρθρα.

Η σύζυγος του Προέδρου των ΗΠΑ, Eleanor Roosevelt, ήταν εκείνη που προώθησε τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Στην ιστορία της φιλοσοφίας υπάρχουν πολλές ιδέες, αλλά καμία δεν έχει αλλάξει τόσο τον κόσμο όπως αυτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα 30 άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που υιοθετήθηκε σαν σήμερα πριν από 60 χρόνια, αποτελούν τα θεμέλια των αξιών του δυτικού κόσμου.

48 από τα 58 τότε μέλη του ΟΗΕ υπέγραψαν τον Χάρτη. Τα κομμουνιστικά κράτη απείχαν, όπως άλλωστε και η Σαουδική Αραβία και η Νότιος Αφρική, ενώ η Ονδούρα και η Υεμένη δεν παρουσιάστηκαν για να ψηφίσουν.

Ήταν η πρώτη φορά που μια διεθνής κοινότητα καθιστούσε γνωστό πως όλοι οι πολίτες έχουν αναφαίρετα και αδιαίρετα δικαιώματα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και εναντίον των ίδιων των χωρών τους.

Αυτή ακριβώς είναι η επαναστατική ιδέα: Όλοι οι άνθρωποι είναι εφοδιασμένοι με ένα υποκειμενικό δικαίωμα.

Στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ούτε ένα "ανθρώπινο δικαίωμα", αλλά οι Έλληνες Σοφιστές ανέπτυξαν τη θεωρία πως οι θείοι νόμοι ορίζουν τους ανθρώπους ως ελεύθερους, τους εξοπλίζουν με λογική ικανότητα και ίσα δικαιώματα κατά τη γέννησή τους.

Ακολούθησε ο νέος ατομικισμός που άσκησαν ο φιλόσοφος αυτοκράτορας Marcus Aurelius και ο Κικέρων.

Σ' αυτόν στηρίχτηκε ο πρώτος χριστιανισμός, προπαγανδίζοντας την "καθομοίωση του ανθρώπου με τον θεό" και δημιούργησε μια βάση για την κατοπινή έννοια της αξιοπρέπειας.

Κατά τη μετάβαση στην σύγχρονη εποχή χάθηκε το θρησκευτικό περιεχόμενο, ήρθαν στο προσκήνιο οι διαφωτιστές.

Αν και απήχαν πολύ από την υποκειμενικότητα, λόγιοι όπως ο Ολλανδός Hugo Grotius, όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τις απαιτήσεις της εξουσίας του απολυταρχισμού, αντιλήφθηκαν ότι κάθε κυρίαρχο κράτος πρέπει να σέβεται τα φυσικά δικαιώματα του ανθρώπου.

Ο Βρετανός θεωρητικός John Locke ήταν εκείνος που πρότεινε τη γέφυρα του δικαιώματος της υπεράσπισης απέναντι στην κυριαρχία την ηγεμόνων. Κωδικοποιημένα για πρώτη φορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρουσιάστηκαν το 1776 στη Χάρτα των Δικαιωμάτων (Bill of Rights) για την αποικία του βρετανικού στέμματος, Βιρτζίνια. Εδώ βρίσκεται η βάση για την αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.

Τελευταία γίνεται λόγος για τη δυτική χροιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρόλο που ακόμη και στον Κομφούκιο υπάρχουν έδάφια σχετικα με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ωστόσο χώρες όπως η Κίνα και πολλές ισλαμικές... δημοκρατίες, τα ερμηνεύουν ως την βάση δυτικών συμφερόντων.

Σε δεύτερο επίπεδο, είναι αλήθεια πως τα ανθρώπινα δικαιώματα ελάχιστα άλλαξαν τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων που έπεσαν θύματα εθνοκαθάρσεων, ή απάλυναν το δράμα των προσφύγων, μετρίασαν την κρατική τρομοκρατία, τα βασανιστήρια, την πείνα...

Όσο κι αν η εφαρμογή τους περιορίζεται στις προηγμένες χώρες, δεν παύουν να αποτελούν προϋπόθεση για να στρέφονται ενίοτε τα βλέμματα εκεί όπου καταπατούνται. Σίγουρα μια προοπτική παρηγοριάς που δεν μπορεί να αγνοηθεί, ακόμη κι αν χρειάζονται ν' αλλάξουν πάμπολλες προϋποθέσεις.

Tuesday, December 9, 2008

Χωρίς Σχόλια



NICK CAVE & THE BAD SEEDS: GOD IS IN THE HOUSE

We've laid the cables and the wires
We've split the wood and stoked
the fires
We've lit our town so there is no
Place for crime to hide
Our little church is painted white
And in the safety of the night
We all go quiet as a mouse
For the word is out
God is in the house
God is in the house
God is in the house
No cause for worry now
God is in the house

Moral sneaks in the White House
Computer geeks in the school house
Drug freaks in the crack house
We don't have that stuff here
We have a tiny little Force
But we need them of course
For the kittens in the trees
And at night we are on our knees
As quiet as a mouse
For God is in the house
God is in the house
God is in the house
And no one's left in doubt
God is in the house

Homos roaming the streets in packs
Queer bashers with tyre-jacks
Lesbian counter-attacks
That stuff is for the big cities
Our town is very pretty
We have a pretty little square
We have a woman for a mayor
Our policy is firm but fair
Now that God is in the house
God is in the house
God is in the house
Any day now He'll come out
God is in the house

Well-meaning little therapists
Goose-stepping twelve-stepping Tetotalitarianists
The tipsy, the reeling and the drop down pissed
We got no time for that stuff here
Zero crime and no fear
We've bred all our kittens white
So you can see them in the night
And at night we're on our knees
As quiet as a mouse
Since the word got out
From the North down to the South
For no-one's left in doubt
There's no fear about
If we all hold hands and very quietly shout
Hallelujah
God is in the house
God is in the house
Oh I wish He would come out
God is in the house


Sunday, December 7, 2008

Η Κοινωνία της Τηλεθέασης

Μετά τους "Πράσινους και τους Βένετους", τους "Βόρειους και Νότιους" και τη μεταμοντέρνα εκδοχή του "Ρασ-πούτιν", επανέρχεται η συναρπαστική σειρά "Κλέφτες και Αστυνόμοι"...

Μόλις τελειώσουν τα επεισόδια θα έρθει κάτι (όχι και τόσο) καινούριο να αφιονίσει εκ νέου τον πανηλίθιο λαό.


Υ.Γ. Μα σοβαρά τώρα ή υποτίθεται πως δεν καταλαβαίνουμε τη σαπίλα της ελληνικής κοινωνίας και κάνουμε πως ξαφνιαζόμαστε καθ' εκάστην;



Το off σχόλιο φανερώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο το επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας.

Μετά την 35χρονη, ο 16χρονος. Μια κοινωνία που έχει ξεχάσει τα ονοματεπώνυμα. Μια κοινωνία που απαρτίζεται αποκλειστικά από μαλάκες, (κάνει πως) αναζητά τον νόμο μια φορά τον χρόνο.

Friday, December 5, 2008

Τεστοστερόνης εγκώμιον

Ο Ζινεντίν Ζιντάν παραδέχτηκε το λάθος του, για το οποίο χιλιάδες Έλληνες τον εκθείασαν.

Οι ίδιοι δεν θα το παραδεχτούν ποτέ. Οσονούπω μάλιστα θα ανακαλύψουν και τη συνομωσία που βρίσκεται πίσω από την παρδοχή του Ζιζού.

Ο λαός που επιμένει να ψηφίζει αυτούς που τον κοροϊδεύουν και ταυτόχρονα να θεωρεί τον εαυτό του πανέξυπνο, όχι μόνο δεν θα παραδεχτεί ποτέ κανένα λάθος του, αλλά δεν θα ακούσει ποτέ από τους αθλητές στίβου και ποδοσφαιριστές για ανάλογες ουσίες.

Sunday, November 30, 2008

Scripta manent

Τις λίγες φορές που παρακολούθησα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου στην (ιδιαίτερα πετυχημένη, είναι αλήθεια) υπηρεσία αποβλάκωσης που εξακολουθεί να ονομάζεται "ελληνική τηλεόραση", θαύμασα τα κάκιστα ελληνικά των τηλεπαρουσιαστών. Νομίζω πως τα ονόματά τους ήταν Νίκος Τσώνης και Νίκος Αντωνιάδης. Δεν είχα εικόνα με τα πρόσωπά τους και δεν ξέρω ποιος από τους δύο ξεστόμιζε τα περισσότερα μαργαριτάρια (ο ένας ήταν, ομολογουμένως, σεμνότερος και ταπεινότερος).

Τι να πρωτοδιαλέξω; Τους αθλητές από ΤΟΥΣ Παρθένους Νήσους, την άψογη προφορά του αμερικανικού ονόματος Hodge ("Χοτζ") ως "Χόντγκε", τους ειρωνικούς χαρακτηρισμούς ("ξυλοκόπος" για τον χρυσό Πολωνό σφαιροβόλο) ή τον άφθονο εθνικισμό (όλες οι προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών ήταν τουλάχιστον "υπεράνθρωπες") αναμεμιγμένο με χυδαία αντιπαλότητα ("ΕΥΤΥΧΩΣ το άλμα της Κουβανέζας είναι άκυρο") και βλακώδη υπεροψία ("αν είχε μυαλό κι έτρεχε λίγο πιο σωστά, δεν θα είχε μείνει έξω")...

Ψάχνοντας να βρω πληροφορίες για τους κυρίους αυτούς έπεσα πάνω σε υπέροχα ντοκουμέντα. Δεν γνωρίζω αν ο (κατ' ευφημισμόν) αθλητικός σχολιαστής κ. Τσώνης έχει σχέση με αυτόν τον κύριο, πάντως γεγονός είναι ότι, ακόμη και σήμερα, scripta manent! Έτσι δεν είναι κύριε Φ.Σ.;

Μετά και από τις αθυροστομίες της κυρίας Σπεράντζας Βρανά σε μεσημεριανή εκπομή, πέταξα το χαζοκούτι από το καθιστικό μου διά παντός. Όχι επειδή θίχτηκα προσωπικά, αλλά δεν υπάρχει λόγος να με κοροϊδεύουν τόσο κατάφωρα οι άχρηστες μαριονέτες του ΕΣΡ.

Wednesday, November 26, 2008

Για τα παιδιά τους, ρε γαμώτο

Ελάτε τώρα κ. Δανίκα. Ξεχάσατε που κάνατε αμάν και πώς να παρευρεθείτε σε δείπνο του κ. Βουλγαράκη; Εκτός και αν το μοναδικό σας κίνητρο ήταν να φάτε τζάμπα, ώστε να έχουν τα παιδιά σας.
Πάντα εξ ιδίων... Αλλά όχι και αφ' υψηλού.

Κατανοητόν;

Saturday, November 22, 2008

Τα νέα ταμπού

Δεν ξέρω για σας, στην εποχή μου πάντως τους απογόνους ενός μαύρου και μιας λευκής τους λέγαμε μιγάδες.

Σήμερα βγαίνει ο Ομπάμα και δηλώνει μαύρος (μπράβο του, δικαίωμά του), φανταστείτε όμως τι θα γινότανε αν δήλωνε λευκός...

Πιστεύω πάντως πως το να αγνοείται τόσο συστηματικά η μητέρα του (η μητέρα!) είναι ρατσισμός, έστω κι αν η πολιτική ορθότης της εποχής μας τον επιβάλλει.

Tuesday, November 18, 2008

Βιντεοσκοπημένη Δημοκρατία

Οι Έλληνες μισούν τους Αμερικάνους.

Κανένας Έλλην δεν φταίει για τα κακά του τόπου του. Όλα τα δεινά προέρχονται από συνωμοσίες. Το ίδιο πιστεύουν πολλοί Αμερικάνοι για τα δικά τους.

Οι Έλληνες έχουν υιοθετήσει εν αγνοία τους τις χειρότερες αμερικανικές συνήθειες. Οι Έλληνες βλέπουν περισσότερη τηλεόραση από τους Αμερικάνους. Η ελληνική τηλεόραση είναι μια από τις χειρότερες του δυτικού ημισφαιρίου, όχι επειδή είναι γεμάτη σκουπίδια, αλλά γιατί δεν έχει κανένα αξιόλογο αντίβαρο.

Οι Έλληνες είναι τόσο άσχετοι που δεν ξέρουν καν ότι πρέπει να μισούν τους εαυτούς τους.

Τελευταία, η χώρα που δεν παράγει ούτε παξιμάδι (για βίδες) ανακάλυψε την τεχνολογία.
Πήρε την κάμερα και βιντεοσκοπεί.

Η συμβασιούχα βιντεοσκοπεί τα γαμήσια της. Όχι για να τα βλέπει και να καυλώνει, αλλά για να εκβιάζει τον γαμιά της, που τον έχει για να τον απομυζά. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η δημοκρατία του βιασμού που εξαργυρώνεται.
Οι δικηγόροι προσκομίζουν στοιχεία προερχόμενα από παράνομη δραστηριότητα.
Οι παπάδες ψεύδονται ασυστόλως και η μόνη βασιλεία που τους ενδιαφέρει είναι του Κωνσταντίνου. Παράλληλα, φροντίζουν να διατηρούν με κάθε τρόπο σε επίπεδα αμοιβάδας το ούτως ή άλλως χαμηλό I.Q. του ποίμνιού τους.


Οι αστυνομικοί παραμορφώνουν την εικόνα και ισχυρίζονται πως το ξύλο που δίνουν με το μοναδικό μίσος της ελληνικής ανωτερότητας ανάμεσα στους υπάνθρωπους, προέρχεται από ζαρντινιέρα.

Οι χούλιγκαν δολοφονούν με προστάτες τους προέδρους των ποδοσφαιρικών ομάδων. Οι εργολάβοι εξαφανίζουν τα βίντεο που μαρτυρούν την ενοχή τους.

Οι τηλεοπτικοί ταρζάν με κραυγές πιο άναρθρες από του βασιλιά της πραγματικής ζούγκλας, αντί να είναι οι ίδιοι αντικείμενο σε ντοκιμαντέρ με σπάνιες συμπεριφορές ζώων, καταγράφουν ό,τι θεωρούν ύποπτο.

Η Ελλάδα δεν έχει νόμους που προστατεύουν την ιδιωτική σφαίρα γιατί, απλούστατα, οι Έλληνες δεν έμαθαν ποτέ τι θα πει ιδιωτικός χώρος. Ζούνε ακόμη όπως έκαναν στις αυλές, με τον χαφιέ να να καραδοκεί στο πρόσωπο της προαγωγού μάνας, της μεμψίμοιρης πεθεράς, του ανίκανου θείου και της θεούσας ξαδέρφης.

Οι Έλληνες δεν ξέρουν να χειρίζονται την τεχνολογία. Η Χ.Ο. παιδεία τους τους μαθαίνει πώς να την φθονούν και να την περιφρονούν.

Γι αυτό οι Έλληνες μισούν οποιονδήποτε ξέρουν καλά πως είναι πιο προηγμένος από τους ίδιους.

Friday, November 14, 2008

Αγαπούλλλαμ'


Αφού βρε αγαπούλλλαμ' δεν ξέρεις πού παν' τα τέσσερα


Αφού είσαι ένας λαϊκιστής του κερατά που σε βρήκαν τα κανάλια γιατί κάτι τέτοια νούμερα επιζητούν για να τους δίνουν... νούμερα τηλεθέασης.


Αφού ακόμη κι εσύ κάποτε θα έπρεπε να καταλάβεις πως η αγραμματοσύνη δεν είναι προτέρημα ούτε καν στην Ελλάδα και τη μακεδονική Θεσσαλλλονίκη.


Γιατί δεν το βουλλλώνεις επιτέλλλους;

Thursday, November 13, 2008

Η σιωπή των αμνών

η καλή παρακολούθηση;

Αναμένουμε κριτική από τους "δημοσιογράφους";

Monday, November 3, 2008

Εφοπλιστές και Ποντίκια

Τρωκτικά και Πετρέλαιο. Επικίνδυνος συνδυασμός με ψεύτικες υποσχέσεις. Μην απορείτε πού βρήκαν τόσο χρήμα για διαφημίσεις, έντυπα που κάποτε ήταν πραγματικά σατιρικά και «ανεξάρτητα».

Όμως, γιατί ενώ είναι πιασμένα στη φάκα, ξεπουλημένα μέχρι την τελευταία αράδα τους, επιμένουν να το παίζουν… John Steinbeck;

Thursday, October 2, 2008

sms = Straight Men Stink

Χάθηκα γιατί κάτι έπαιζε.

Την πρώτη φορά που βγήκαμε ραντεβού (και ουχί παντρεβού), δεν ήταν συγκλονιστικά, ούτε καν ιδιαιτέρως διεγερτικά... Του έδωσα χρόνο. Είπα να είμαι επιεικής, λιγότερο αυστηρή οπωσδήποτε, πιο... large στη μεγαλοψυχία.

Ακολούθησαν κι άλλες. Όχι πολλές. Άρχισε να μου βρωμάει. Βρώμα καλέ. ΒΡΩ-ΜΑ. Όχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά!

Μου είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν. Τις πρώτες φορές φρεσκοπλυμένοι, καθαροί... Σε λίγο καιρό... σταυλάρχες. Λες κι έχουν να πιάσουν σαπούνι από την εποχή του... Ρέμπραντ.

Το πήρα απόφαση. Ακούγεται ρατσιστικό, σεξιστικό, αλλά... straight men stink!

Tuesday, September 23, 2008

Romy Schneider


23/9/1938 - 23/9/2008

Αν ζούσε σήμερα αυτή η γυναίκα με το αγγελικό πρόσωπο και την πολυτάραχη ζωή θα γινόταν 70 χρονών. Κάθισα και ξαναδιάβασα τη βιογραφία της.

Saturday, August 23, 2008

Καλή (Κινηματογραφική) Σαιζόν

Η κακόγουστη παράσταση αρχίζει.

Κι εγώ επέστρεψα, μα θέλω πάλι να φύγω από αυτό το καθημερινό ψέμα που λέγεται Ελλάδα.

Από αυτή την ηλίθια δικτατορία του σκουπιδιού και της μουτζούρας.

Του παραμορφωτικού καθρέφτη και της μόνιμης διαστρέβλωσης.

Της βίας των μηχανοκίνητων ξιπασμένων και μη.

Των αυτόκλητων δημοκρατικών δυνάμεων.

Της δεισιδαιμονίας και της φτηνιάρικης αισθητικής του "εκκλησάκι pret-a-porter".

Των ηττημένων που αντιμετωπίζονται ως νικητές όταν είναι "δικοί μας".

Των ντοπαρισμένων που απειλούν να βουλώσουν τα στόματα αυτών που ΤΟΛΜΟΥΝ να τους αποκαλέσουν με τ΄ όνομά τους.

Της παρακμής και της αναιδούς κι απέραντης βλακείας.

Καλή (κινηματογραφική) σαιζόν, λοιπόν.

Αυτή των κινηματογραφικών εταιρειών διανομής που ασκούν την τρομοκρατία τους σε κριτικούς με ανάξιους συναδέλφους.

Η Ελλάδα των συνενόχων προβάρει τη χειμερινή της φενάκη.

Ώρα για αναχώρηση.

Saturday, July 5, 2008

4th of July... Night Ride Home



Αφήνοντας πίσω μου τα Καμένα (και τα λιγοστά άκαφτα) Βούρλα...

Thursday, July 3, 2008

Διακοπές

Πολύ ανησυχητικά τα νέα από τον αγαπημένο μου Βορρά, όπου φροντίζω να περνάω τις καλοκαιρινές διακοπές μου. Το θερμόμετρο ξεπερνάει πλέον κι εκεί τους 30 βαθμούς.

Φέτος όμως θα κάνω μια περιοδεία αρκετών εβδομάδων σε φιλικά σπίτια νοημόνων (και όχι κλουβιά λεβεντομαλάκων συνομωσιολόγων) και θα μοιραστώ εκ νέου ενδιαφέροντα που στην Ελλάδα της ασχετοσύνης και της απώλειας κάθε μέτρου φαίνεται να μην απασχολούν το πόπολο.

Όταν έρχεται η Gloria Gaynor και αντιμετωπίζεται από τα ΜΜΕ ως Judy Garland (τουλάχιστον), μπορώ μόνο να ευχηθώ: «Άντε, με το καλό και στις Silver Convention!»

Φιλάκια και καλό καλοκαίρι μακριά σας.

Wednesday, June 25, 2008

Το μέγεθος

Συχνά, το κόμπλεξ έχει να κάνει με το... μικρό μέγεθος. Συχνότερα, όμως, παρατηρούμε σε πολλές χώρες, πως έχει να κάνει με τον θρησκευτικο-εθνικιστικό φρόνημα που επικρατεί και που είναι ταυτόσημο με την απουσία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την έλλειψη δημοκρατίας.

Λογικά, δεν είναι δυνατόν μια χώρα όπως η Τουρκία των 70 εκατομμυρίων και των 783.000 τ. χλμ. να θεωρείται "μικρή" ή "λίγη" μπροστά στη Γερμανία των 82 εκ. και των 375.000 τ.χλμ.

Αυτό όμως που σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα την καθιστά Δαβίδ μπροστά στον υποτιθέμενο γερμανικό Γολιάθ, δεν είναι τίποτε άλλο από τη γνώση της μειονεξίας σε όλους τους κοινωνικούς και οικονομικούς τομείς.

Αυτό το σύμπλεγμα το γνωρίζουμε καλά από τη χώρα ΜΑΣ.

Και μια που βρισκόμαστε στον χώρο του ποδοσφαίρου, φαντάζεστε την Ολλανδία των 16 εκ. και των 41.000 τ.χλμ να έχει εκπομπή με τις επιδόσεις των ποδοσφαιριστών της που παίζουν στο εξωτερικό, όπως κάνει η κομπλεξική Ελλάδα των 11 εκ. και των 132.000 τ. χλμ.;
Δεν θα της έφτανε ολόκληρη μέρα.

Thursday, June 19, 2008

Για πες μας, ωρέ τσολιά...





...μην είν' βαριά του Ιμπραΐμοβιτς η... πιστολιά;
Μην είν' ασήκωτη του Χάνσον, του Ζιριάνοφ, του Ντε λα Ρεδ, του Γκουίθα;
Αυτό ήταν - ως εδώ η παραμύθα!

Tuesday, June 10, 2008

Ελλάδα: Πρωταθλήτρια Ευρώπης 2008

Βιάζομαι, ε; Μπα, καθόλου!

Δεν έχετε προσέξει πως όποια θέση κι αν παίρνει η εκάστοτε «ΕΘΝΙΚΗ» ΜΑΣ (δώστε σημασία στο ΜΑΣ, διότι σ’ αυτή τη χώρα απαγορεύεται να ζούνε αλλοδαποί που παρακολουθούν σπορ δίχως να ταυτίζονται με το υβρίδιο του ελληνορθόδοξου εθνικοσοσιαλισμού) στο τέλος βγαίνουν όλα τα δίποδα που αποκαλούνται δημοσιογράφοι να δηλώσουν «π ρ ω τ α θ λ ή τ ρ ι α σ τ ι ς κ α ρ δ ι έ ς μ α ς»;

Προτείνω να στεφτεί η Ελλάδα (όχι απλά η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά ολόκληρη η χώρα) πρωταθλήτρια Ευρώπης ΑΝΕΥ αγώνων. Άλλωστε, στον ιδεώδη κόσμο των απανταχού Ελληναράδων, χρέη προπονητή θα εκτελούσε ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Θα χάριζε στους Σουηδούς διακοπές στα Δωδεκάνησα με το αλκοόλ δωρεάν, στους Ρώσους θα χρέωνε τα δεκαπλάσια (διότι οι νεόπλουτοι μόνο έτσι το φχαριστιούνται), όσο για τους Ισπανούς… ε, όλο και θα τους έπειθε να διοργανώσουν ταυρομαχίες για τα ευαίσθητα γούστα του νεοέλληνα και να τους δώσει ποσοστά από τα στοιχήματα του μονοπωλίου του.

Thursday, June 5, 2008

Τα δίποδα της ελληνικής ειδησεογραφίας

Αρέσκονται όλα αυτά τα λουστραρισμένα φρόκαλα που γεμίζουν άσκοπα τις τηλεοπτικές ώρες, να μιλάνε για
α ξ ι ο π ρ έ π ε ι α.

Ανάθεμα κι αν ξέρουν πως γράφεται η λέξη.

Οι "σοβαροί" μιλάνε για την "αλλοδαπή οικιακή βοηθό" που ανακάλυψε το πτώμα του ηθοποιού.
Οι "λιγότερο σοβαροί" για την "Αλβανή καθαρίστρια".

(Γελοίοι δεν υπάρχουν σ' αυτή τη χώρα γιατί κανείς δεν ξεχωρίζει τον όμοιό του.)

Κανένας δεν είπε στους δημοσιογραφίσκους του ευ-κώλου εντυπωσιασμού και της χυδαιότερης σκανδαλοθηρίας (οι ίδιοι είναι τόσο αστοιχείωτοι που δεν μπορούν να κρίνουν τι αποτελεί είδηση και τι όχι), πως η υπηκοότητα της γυναίκας είναι εξίσου αδιάφορη με το αν βάφει τα μαλλιά της ή αν έχει μάτια καστανά.

Τέτοια κνώδαλα!

Friday, May 30, 2008

Γάμοι Ομοφυλόφιλων

Πολύ, πάρα πολύ καλά κάνει η (ελληνική) εκκλησία και δεν χάνει ευκαιρία να εκφράζει την άποψή της κατά των ομοφυλόφιλων (γάμων).

Δεν μας αφήνει έτσι να ξεχνάμε τον σκοταδιστικό και οπισθοδρομικό ρόλο της, τη λυσσώδη αντίθεσή της απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε κάθε νέα κατάκτησή τους.

Thursday, May 29, 2008

Το... Edelweiss

Κανονικά, για την πολιτική ορθότητα του πράγματος, θα έπρεπε να λέγαμε οι ΗΠΑμερικανικές εκλογές.
Το είχα δει κάπου γραμμένο και μου άρεσε. Είχε να κάνει με την ταλαίπωρη ΠΓΔΜ (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, πάει να ξεπεράσει σε εθνικιστικές κορώνες το κακόφωνο ντουέτο Άνθιμου-Ψωμιάδη) και την ονομασία της.

Η άποψη των Ελλήνων για το εκλογικό ζεύγος Χίλαρι – Ομπάμα (έχει σημασία και η χρήση του μικρού και του μεγάλου ονόματος αντιστοίχως), μου θυμίζει τα λευκώματα που κρατούσαμε στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και τις πρώτες του Γυμνασίου.
Καμιά μας δεν το είχε δει, κι όμως, από όλα τα λουλούδια προτιμούσαμε το EDELWEISS!

Τι να περιμένει όμως κανείς από μια χώρα που αποχωρεί άτακτα ή που η νεολαία της φέρεται τόσο φασιστικά;

Sunday, May 18, 2008

Η Δημοκρατία της Μπούρδας

Είναι δεδομένο, άσχετα αν δεν συζητιέται αφού δεν συμφέρει, ότι για να λειτουργήσει η δημοκρατία χρειάζεται ένα άλφα επίπεδο.

Εάν ρίξετε μια ματιά γύρω σας θα αντιληφθείτε ότι αυτό το Α επίπεδο είναι πολύ… βήτα κατηγορίας.

Εξ ορισμού λοιπόν, η δημοκρατία στην Ελλάδα δεν μπορεί να συγκριθεί με τις παραδοσιακές δημοκρατίες της Δυτικής Ευρώπης γιατί οι κάτοικοί της δεν απέκτησαν ποτέ αυτό το απαραίτητο επίπεδο ούτε στα σπίτια, αλλά ούτε και στα σχολεία τους.

Στην Ελλάδα η Δημοκρατία είναι συνδεδεμένη με την έννοια του μπάχαλου, στη δε συνείδηση της άσχετης μάζας, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς πως είναι παγιωμένη ως «οργανωμένη αναρχία».

Ο ελληνικός λαός που τόσο αρέσκεται στο χάδεμα των αυτιών του από πολιτικά μπαλκόνια και εκκλησιαστικούς άμβωνες, δεν έχει καταφέρει να ξεστραβωθεί ακόμη και τώρα που έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει.

Ζώο πάει εις τας Ευρώπας και τούβλο επιστρέφει.

Δεν έμαθε στο σπίτι του να συμβιώνει ούτε του δίδαξαν στο σχολείο να συνεργάζεται. Όλη του η ζωή είναι ένας... αθέμιτος ανταγωνισμός.
Όταν είναι από κάτω γλείφει ό,τι βρει σε προϊστάμενο, κι αν καταφέρει να εκπληρώσει το όνειρό του και να βρεθεί από πάνω, χέζει τους υφισταμένους του.

Ακολουθεί σαν μαϊμού όλες τις τάσεις, τελευταίος και καταϊδρωμένος, αφού πρώτα αντισταθεί βλακωδώς, σπαταλώντας χρόνο και δυνάμεις. Μοναδικό μέλημά του να παραμείνει ηλίθιος αλλά να περνιέται για έξυπνος.

Η κουτοπονηριά του φάνηκε για άλλη μια φορά και με τον απαγορευτικό νόμο για το κάπνισμα που ΘΑ ισχύσει (όπως ισχύει και ο Κ.Ο.Κ.; Μα γιατί βάφουν τις ζέβρες για τους ιθαγενείς, αφού δεν έχουν μάθει τι είναι;) από τον Ιανουάριο του 2010.

Νέα δεν ήμουν ποτέ, αλλά σίγουρα θα γεράσω πολύ πριν δω την εφαρμογή του.

Tuesday, May 6, 2008

Έπαρση Βαρών

Ντόπες, Κιότο, Υποκλοπές, Χρηματιστήριο, δημοσιοϋπαλληλική αποκτήνωση... και στην κορφή η… λαϊκοκυβερνητική ομάδα του ΟΣΦΠ.

Επιμένω πως ανεξάρτητα από την ονομασία στην οποία θα συμφωνήσει τελικά η Α.Μ. Ελλάς να αποκαλεί το γειτονικό κράτος (ο υπόλοιπος πλανήτης έχει ήδη αποφασίσει), θα πρέπει να δεσμευτεί και για τη λέξη που θα χρησιμοποιεί αναφερόμενη στους κατοίκους της.

Ως γνωστόν, έχουμε ήδη το προηγούμενο με την ονομασία – πρόταση της ευφυούς Α.Μ. Ελλάδος «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», της οποίας οι κάτοικοι σύμφωνα πάντα με την κουτοπονηριά των νοτιότερων Βαλκάνιων αποκαλούνται «Σκοπιανοί».

Όχι βέβαια πως περιμένω να αλλάξει η νοοτροπία αυτών των δίποδων που ανδρισμός τους βασίζεται στην κοροϊδία και στο ψέμα, αλλά…

Υ.Γ. Κάτι μου λέει ότι το όνομα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" και τα παράγωγά του θα γίνουν γρήγορα ταμπού.

Friday, April 25, 2008

Πάσχα 2008

Βαριέμαι τον επιτάφιο, μα περισσότερο βαριέμαι όλες τις αηδίες που γράφονται τέτοιες μέρες για το «γλυκύ μου έαρ». Έχει γίνει κι αυτό πατροπαράδοτο, σικ, ασορτί με τα 4X4 που σε κάθε έξοδο α λα Μεσολόγγι «ω γκρατέν με μπόλικη κρεμ φρες», αναβιώνουν «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο» στο πιο κιτς. . Βαριέμαι όλα αυτά τα εμετικά «παραδοσιακά» νεόπλουτα και δήθεν. Βαριέμαι τη Ντόρα που θεωρεί πως όλα αγοράζονται και κυρίως επειδή - ενώ η ίδια θα θυσιαζόταν για να αποδείξει το αντίθετο - το επιχειρεί! Το άκρον άωτον της ξετσιπωσιάς. Ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν

Γελοίοι. Όχι αμόρφωτοι, μα παραμορφωμένοι, σαν είδωλα. Ανδρείκελα. Αηδιάζω με τις τιμές αρχηγού κράτους που θα απονεμηθούν στο «άγιο» φως. Την τύφλα τους. Από τη μια η εξαγωγή της «Ολυμπιακής» φλόγας, από την άλλη η εισαγωγή του «Αγίου» φωτός. Πόσο πιο fake μπορείς να γίνεις ως χώρα;

Το αυγό, που πλέον βάφεται τη Μ. Τετάρτη γιατί έτσι βολεύει, το τσουρέκι - άχυρο, η μαγειρίτσα που το πολύ ένας-δύο στην πολυμελή οικογένεια να απολαμβάνουν στ' αλήθεια, το κοκορέτσι, ο οβελίας… Το τσούγκρισμα των αυγών, ποια λαμπάδα βρε - κοτζάμ μαντράχαλοι; Η σταύρωση, η ανάσταση… Ολόκληρη χώρα παίζει θέατρο, ερήμην. Ανέμελη. Άσχετη. Σε άλλο σύμπαν. Σχεδόν παράλληλο.

Οι άπλυτες, ανούσιες θεούσες δεν θα αντιληφθούν ποτέ την ουσία. Χήρες εκ γενετής και ορφανά, πτωχά τω πνεύματι.

Ποιος έφτυσε και με τι σάλιο τούτη γη; Ποιος έχεσε και με πόσο σκατό αυτόν τον τόπο; Η χολή δεν ήταν παρά υποκρισία, το όξος πρόφαση για φακελάκι...

Οι μυροφόρες, ακριβά αρώματα με κλοπιμαία. Τα 30 αργύρια στα σκυλάδικα. Σε ολόκληρη την επικράτεια. Στο όρος των ελαιών, αυθαίρετο με πισίνα.

Το είπε κι ο Χο Τσι Μινχ: Αυτός ο λαός πρέπει να παραμείνει ηλίθιος!

Tuesday, April 15, 2008

Κοινό Μυστικό



Ευτυχώς που οι Έλληνες δικαστές δεν ξέρουν ξένες γλώσσες. (Μεταξύ μας, ούτε τη δουλειά τους ξέρουν!)

Friday, April 4, 2008

Κουρέλες

Σοκαρίστηκαν (ισχυρίσθηκαν) πάλι τα κνώδαλα της ελληνικής κουρελαρίας που νομίζουν πως είναι δημοσιογράφοι. Και γιατί παρακαλώ; Επειδή, σε ένα αιφνιδιαστικό έλεγχο, η ελληνική ομάδα άρσης βαρών βρέθηκε ντοπαρισμένη.

Καλά, πού ζουν; Ξέχασαν τους Ολυμπιακούς; Ή νόμισαν πως αίφνης ο ελληνικός αθλητισμός βρήκε το πανάρχαιο DNA των πρωταθλητών; (τέτοια δεν έλεγε εκείνη η φυσική ξανθιά που πηδάει ξαφνικά τα εμπόδια με την ταχύτητα της μηχανής με την οποία εξαφανίζονται οι συναθλητές της;)

Απλούστατα, όπως σε όλες τις εκφράσεις της ελληνικής καθημερινότητας, έτσι κι εδώ, βασιλεύει η υποκρισία, οι μίζες αλλάζουν χέρια και με φασιστο-λαϊκίστικο τρόπο προβάλλεται η ελληνοχριστιανική απάτη και η άνανδρη χυδαιότητα ως αρετή!

Κάπως έτσι εδραιωνόταν και το ψέμα της αρίας φυλής… (Ουπς, κάποιοι θα σοκαριστούν μ' αυτό - ΠΑΛΙ!)

Monday, March 31, 2008

Το προφανές


Θίχτηκαν τα παπαγαλάκια!

Αυτά που επιδέξια κατασκευάζει το ελληνικό Υπουργείο Αμορφωσιάς. Και ξεσπάθωσαν από τα διαπλεκόμενα μέσα διαστρέβλωσης. Με ελληνορθόδοξα απολίτιστες φωνασκίες και παραληρηματικούς αλαλαγμούς. Ενήλικες (;) χύμηξαν στα τηλεπαράθυρα όπως κάνουν τα παιδάκια στις αυλές των Δημοτικών σχολείων, μόλις χτυπήσει το κουδούνι για διάλειμμα. Εκφράζοντας με ανάλογη γλώσσα τις προεφηβικές απόψεις που απέκτησαν κι αυτοί από τα θέσφατα βιβλία, στα αξιοθαύμαστα σχολεία της ελληνικής επικράτειας.

Καιρό είχαν να θιχτούν σε εθνικό επίπεδο. Από τότε που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (προσοχή στα ουσιαστικά που γράφουμε με κεφαλαίο) αναχώρησε θιγμένος από την Αλβανία. Η ελληνορθόδοξη Ελλάς θέλει να παίζει με τους δικούς της κανόνες. Σαν τα παιδοβούβαλα που συνήθως αναζητούν αφορμές να μαλώσουν, σαν τα κακομαθημένα παιδάκια που γανιάζουν μόνα τους, όταν τα άλλα παιδάκια δεν θέλουν να τα παίξουν.

Η ελληνορθόδοξη Ελλάς θεωρεί δημοκρατική ενέργεια την κλοπή, το ξέσκισμα και το κάψιμο της αμερικανικής σημαίας. (Παράλληλα έχει και μια εντελώς πρωτότυπη άποψη για τη δικιά της, αφού σύσσωμος ο καθ’ υποβολή προσβαλλόμενος λαός της, νιώθει ρίγος όταν βλέπει τη γαλανόλευκη να μπλέκεται ανάμεσα στα μπούτια των αοιδών και να χαϊδεύει τα αμελέτητα των αθλητών! ) Θεωρεί πως πρέπει να απαγορεύει ετσιθελικά την επίσκεψη πολιτικών προσώπων, συνέδρια που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις από τις επικρατούσες στα πανάγια χώματά της και τον δυσανάλογα απλωμένο εναέριο χώρο της.

Θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμά της τον εξαναγκασμό των αλλοδαπών να ασπαστούν την μία και μοναδική ρουσφετοαλήθεια, βαπτιζόμενοι στην ελληνορθόδοξη κολυμβήθρα του Σιλωάμ προκειμένου να αποκτήσουν μια θέση στον ήλιο που ο αυτοανακηρυγμένος περιούσιος λαός χαίρεται μέχρι αποβλάκωσης.

Κανένας υπήκοός της δεν αναρωτήθηκε ποτέ πώς οι αλλοδαποί (εννοείται από τις φτωχές χώρες, διότι το κόμπλεξ απέναντι στις πλούσιες αποτελεί κεφάλαιο από μόνο του) απέκτησαν ελληνικά ονόματα. Ο συνωμοσιολόγος λαός της δεν γνωρίζει το παραμικρό ούτε και γι’ αυτό το γεγονός. Ούτε βέβαια ότι αυτές οι ενέργειες είναι πασίγνωστες σε διεθνές διπλωματικό επίπεδο.

Πρόσφατα, εκεί που αναβίωνε ναζιστικά έθιμα στην καμένη Ολυμπία, η ντροπή της Ε.Ε. έδειξε και πάλι την κουτοπονηριά της επιχειρώντας να κρύψει από τα βλέμματα της υφηλίου (που κατά τα άλλα θέλει να είναι στραμμένα επάνω της) τη διαμαρτυρία των ακτιβιστών υπέρ του Θιβέτ.
Η καταστολή των εκδηλώσεών τους υπήρξε σκανδαλώδης για μια χώρα που ανερυθρίαστα αποκαλείται «δημοκρατική», λέξη που χρησιμοποιεί ως αντικλείδι για να ανοίγει τις πόρτες στα σαλόνια που συνήθως δεν δέχονται το πολίτευμα της φεουδαρχικής δημαγωγίας. Καθόλου σκανδαλωδώς, τα κόμματα της αριστεράς του φθόνου και της παρωπίδας, που έχουν λόγο για όλα και για όλους, ήπιαν το αμίλητο νερό.

Και ήρθε η σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό να τους ενοχλήσει. Γιατί; Μα επειδή δηλώνει το προφανές!

Friday, March 28, 2008

Ο Απόπατος της Ε.Ε.

Ιδού άλλος ένας λόγος γιατί ή Ελλάδα είναι μια "Δημοκρατία" του κώλου και γιατί, δικαίως, η υφήλιος την έχει χεσμένη

Ψυχροπολεμική; Καθυστερημένη; Ανόητη; Χαζοχαρούμενη; Ξενόφοβη; Φαντασμένη;
Όλα αυτά και πολλά ακόμη. Οτιδήποτε εκτός από Δημοκρατική.

Ναι, βεβαίως, επιπλέει. Όπως οι κουράδες!

Monday, March 24, 2008

Γατούλες και Γάτες

Ξανάφυγα για λίγο καιρό. Κι ας μην «έπρεπε». Αναλαμβάνουμε ευθύνες με τα κατοικίδια. Ακόμη κι αν αυτά είναι οι γονείς μας με τους οποίους ποτέ δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε. Τώρα είναι, φυσικά, αργά.

Δεν μ’ ενδιαφέρει να αναζητήσω τον χαμένο χρόνο. Δεν πιστεύω ότι χάθηκε, ακόμη κι όταν οι ημερομηνίες των γενεθλίων συνωμοτούν για το αντίθετο. Ακόμη κι όσα δεν έγιναν, έχουν συμβεί.

Κι όσα θα έρθουν, καλοδεχούμενα. Η ανία, η σύγχυση, ο πόνος, η χαρά… Προχωράμε. Εξελισσόμαστε. Άλλοι, βέβαια, προς τα πίσω. Δικαίωμά τους. Αλλά μακριά μου.

Δεν αντέχω αυτή την απελπισία των γηρατειών. Αυτή την επιμονή ότι τα ξέρουν όλα. Τις τελευταίες απόπειρες να σου τη σπάσουν. Λες και η διένεξη είναι λόγος ύπαρξης. Συχνά θαρρείς πως είναι ο μοναδικός σκοπός.

Λυπάμαι. Προσπάθησα, μα δεν μπορώ να κάνω τίποτε.

Monday, March 17, 2008

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ KAΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ / A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS!


Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ


In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

Sunday, March 16, 2008

OFF

Ζαλισμένη από την ανοησία και την παράνοια ΚΑΙ αυτών των ημερών, αποφάσισα να κουκουλωθώ μαζί με τις ασπιρίνες μου.
Επιχείρησα να δω τηλεόραση, με τον ήχο στο OFF, όπως κάνουν διάφοροι γνωστοί και φίλοι που πιάνουν τον εαυτό τους εξαρτημένο από την εικόνα της.

Και όλες αυτές οι καρικατούρες, όλα αυτά τα κακομούτσουνα ανδρείκελα του ψέματος και της τσέπης (πρόχειρη παραλλαγή του «πνεύματος και της τέχνης»), μου προκάλεσαν την ίδια εντύπωση που σχηματίζω όταν, στα σταματημένα αυτοκίνητα στα φανάρια, άθελά μου γίνομαι αυτόπτης μάρτυρας οικογενειακών «συζητήσεων», με γονείς έτοιμους να κατασπαράξουν τα βλαστάρια τους, με συζύγους έτοιμους να οδηγηθούν στα δικαστήρια για το διαζύγιο. Με φίλους που απλά διαφωνούν για την πολιτική ή το ποδόσφαιρο.

Οι περισσότεροι θα ήθελαν να βρίσκονται κάπου αλλού, να είχαν άλλο σώμα, άλλη ζωή.

Wednesday, March 12, 2008

Μάριον Τζόουνς, η κρατούμενη με το Νο 84868-054

Κι άλλο UPDATE:
Αυτή τη φορά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.



UPDATE:
Μετά κι από τα νέα του ΣΚΑΪ καταλαβαίνω τι ακριβώς εννούν όσοι επιμένουν "δεν θα γίνουμε αμερικανάκια". Στη διάλεκτό τους σημαίνει "κάνουμε ό,τι γουστάρουμε, δίχως επιπτώσεις".
Α ρε κουτόχορτο που σας ταΐζουν...



Αυτός είναι ο τίτλος της είδησης, έτσι όπως τη διάβασα στο ΒΗΜΑ.

Η κακομοίρα Μάριον γεννήθηκε σε λάθος χώρα. Στην Ελλάδα θα είχαν ήδη μετονομάσει οδούς προς τιμήν της. Το όνομά της θα είχε δοθεί σε βαπόρια που διασχίζουν τις θάλασσες, θα το φώναζαν σε αναβαπτισμένους σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Θα είχε τους υπέροχους, ειλικρινείς και φιλαλήθεις συμπατριώτες της στο πλευρό της, να ζητωκραυγάζουν για την ίδια γιουχαΐζοντας ταυτόχρονα τους αντιπάλους της.

Και μετά το τέλος της τιμωρίας της θα ξεκινούσε ανερυθρίαστη τις προπονήσεις, τις οποίες φυσικά δεν θα είχε εγκαταλείψει ποτέ αφού ο σύλλογός της είναι συνώνυμο της συγκάλυψης, θα την τιμούσαν στα κρυφά σχολειά που εξακολουθούν να διδάσκουν τη διαστρέβλωση οποιαδήποτε αλήθειας και την παραμόρφωση ντοκουμέντων προς όφελος του γένους.

Sunday, March 9, 2008

Περιφρόνηση

Υπάρχει μια ταινία του Jean-Luc Goddard με τίτλο «Περιφρόνηση». Πρόκειται για την ιστορία (tabu word στα Βαλκάνια) ενός ζευγαριού και τη σταδιακή περιφρόνηση που αρχίζει να αισθάνεται η γυναίκα προς τον άντρα.

Έχει χυθεί πολύ μελάνι από κριτικούς κινηματογράφου, προσπαθώντας να εντοπίσουν τη στιγμή ή τη σκηνή που ξεκινάει αυτή η αλλαγή της πρωταγωνίστριας. Ποια είναι η στιγμή / σκηνή - κλειδί;

Κάπως έτσι προσπαθώ κι εγώ να εντοπίσω πότε άρχισα να αισθάνομαι την περιφρόνηση προς αυτό το κράτος - παρωδία, τη χώρα της αγραμματοσύνης και των ασχέτων σε υπεύθυνες θέσεις, όπου τα συνθήματα των πιο χυδαίων χούλιγκαν έχουν οπαδοποιήσει κάθε έκφραση του κοινωνικού βίου και η ψηφοθηρία των ανίκανων πολιτικών της έχει μεταμορφώσει το έστω και προβληματικό δημοκρατικό πολίτευμα σε θεοκρατικό καθεστώς.

Saturday, February 23, 2008

Ησυχία

Είναι στιγμές που δεν ξέρω πού να κρυφτώ. Που δεν ξέρω πώς να προστατέψω τον εαυτό μου. Και τότε χώνομαι στο κρεβάτι. Μόνη μου ή με τη συντροφιά της γάτας μου.

Τηλεόραση έπαψα να βλέπω εδώ και καιρό. Με προσβάλλει. Με πνίγει. Από τα κτήνη των πρωινάδικων και τις κυράτσες των «ειδήσεων» εκπέμπεται μια δυσωδία που τη νιώθω να φτάνει μέχρι το δωμάτιό μου. Αραιά και πού την ανοίγω για να δω κάποια συγκεκριμένη ταινία. Συχνότερα τη χρησιμοποιώ ως μόνιτορ για υλικό που έχω σε VHS ή DVD.

Στην πραγματικότητα αδίκως πληρώνω το ποσό που αντιστοιχεί στην ΕΡΤ από τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Φυσικά το θέμα είναι εξαντλημένο αφού σ’ αυτή τη μαγική χώρα ΕΡΤ πληρώνουν ακόμη και τα κλιμακοστάσια… Οι μεγαλύτερες και οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται, ελπίζω, την… υπεράνω κριτικής πολιτική Μελίνα και τις ενστάσεις της, μόνο και μόνο για να αφομοιωθεί αργότερα από την πρασινοφρουρά που την περιστοίχιζε σε σημείο που ήθελε να απαγορέψει ακόμη και την κυκλοφορία κάποιων βιβλίων…

Οι εφημερίδες ξεφυλλίζονται πλέον γρήγορα στο Internet. Ευτυχώς δεν λερώνουν τα χέρια μου και δεν έχω να μαζεύω περιττό χαρτί για ανακύκλωση. Ποια ανακύκλωση; Τέλος πάντων…

Τα blog, άλλα αισχρά κι άλλα σπουδαία, άλλα ιδιοφυή κι άλλα εκνευριστικά λόγω στενομυαλιάς… Συχνά με πιάνω να κουνάω το κεφάλι καθώς διαβάζω τα σχόλια. Εκεί που νομίζω πως έχει νόημα, αφήνω κάπου - κάπου κάποιο δικό μου. Τα πολύ ανόητα, τα προσπερνώ…

Τα μάτια δεν βοηθούν στην ανάγνωση βιβλίων. Μερικές φορές οι ρευματισμοί κάνουν επώδυνες τις πιο μικρές βόλτες.

Βάζω μουσική - έχω μια εμμονή με τα πρελούδια του Chopin -, χαϊδεύω τη γάτα μου και πίνω τσάι… Της επαναλαμβάνω την ιστορία μου που μέρος της έχει παρακολουθήσει σιωπηλή, φειδωλή μα ενίοτε φαρμακερή στα σχόλιά της… Με ξέρει χρόνια πολλά… Με καταλαβαίνει; Μάλλον όχι.

Ίσως γιατί δεν γνώρισε τη γιαγιά μου στην οποία λένε ότι μοιάζω. Όχι τόσο στην εμφάνιση, μα στον χαρακτήρα. Ίσως της είναι περίεργο που χτυπιέμαι αλύπητα μα παραμένω άτρωτη. Που έκοψα φιλίες τη στιγμή που εκείνες ήταν έτοιμες να μου προσφέρουν την αναρρίχηση που μόλις είχαν πετύχει οι ίδιες. Εγώ; Να πάω σε θέσεις που προορίζονται για κώλους που χέζουν με κομματική απόχρωση, να κάνω παρέα με τους πιο κίτρινους τύπους και να κολακεύομαι που παίρνω προσκλήσεις για τα σουαρέ των νεόπλουτων. Να συναγελάζομαι τον εθνικισμό, κεκαλυμμένο με ολίγο κάπα κάπα, και να πίνω εις υγείαν των κρετίνων. Δεν είστε καλά.

Πολλές δεν κατάλαβαν τον λόγο της σιωπής και της σταδιακής απομάκρυνσής μου. Νόμισαν οι ανόητες πως τις φθονώ.

Βρήκα όμως έναν τρόπο να μην επιδιώκουν εκείνες τη συντροφιά μου… Πέταξα τα λιγοστά σινιέ από τη ντουλάπα και τα αντικατέστησα με ανώνυμα πανιά. Τους χάλασα τη μόστρα. Τόσο απλό! Απορώ πώς δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα.

Μου αρέσει που εξακολουθώ να κοιμάμαι ήσυχη. Που πέφτω στο κρεβάτι και κάνω όνειρα. Ναι. Κάνω ακόμη όνειρα.

Wednesday, February 20, 2008

Δεσμοί Αίματος

Μετά τους βασιλείς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έρχεται τώρα κι ένας δικτάτορας, ο Φιδέλ Κάστρο, να προσθέσει τον δικό του κρίκο στην αλυσίδα της διαδοχής από μέλη της οικογένειας.

Sunday, February 17, 2008

Επιστροφή

Πήγα μακριά, πολύ μακριά. Με ελάχιστες ώρες πτήσης. Και, δυστυχώς, επέστρεψα. Τουλάχιστον επέστρεψα πλούσια. Σαν να άδειασα το συναισθηματικό Λας Βέγκας.

Άφησα για λίγο πίσω μου τη δυστυχία που καλύπτεται με ασύστολη φλυαρία. Την τρομοκρατία της αναιδούς καθημερινότητας. Και είδα ακόμη καλύτερα σε τι σκατά ζούμε. Ίσως, ακόμη πιο ρεαλιστικά, είδα πόσο παρφουμαρισμένα σκατά έχουμε γίνει. Δεν με ενόχλησε. Αντίθετα, με ενοχλεί που δεν αποτελεί κοινή διαπίστωση.

Είδα ανθρώπους με χαμόγελα αληθινά. Με συνέπεια λόγου και έργου. Ανθρώπους που χαλαρώνουν μετά τη δουλειά τους, πραγματικούς φίλους που δεν αποσκοπούν στο σεξ. Τίμιους εραστές που δεν κυνηγάνε ρεκόρ απόδοσης, καβαλώντας ντοπαρισμένοι το σαθρό καλάμι τους.

Ταξίδεψα μέχρι εκεί που η σιωπή δεν σημαίνει υποταγή, αλλά σεβασμό στα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Εκεί όπου οι πολίτες είναι συμπολίτες και όχι αντιμαχόμενες παρατάξεις.

Και μου φάνηκαν ακόμη πιο γελοίες και παραμορφωτικές οι δηλώσεις των εκπροσώπων των αποκομμένων από το σύγχρονο γίγνεσθαι κομμάτων. Τόσο πεισματικά οπισθοδρομικές για να καλύπτουν την ανικανότητα, την οκνηρία και την αμάθειά τους.

Πρέπει να φεύγω πιο συχνά… Να αναζητώ τις πηγές. Το αυτονόητο που έχει αποδημήσει από τούτο τον τόπο.

Tuesday, February 5, 2008

Σωκράτη, Σουπερστάρ




Κάτω στο λιμάνι, εδώ και χρόνια, έχουν έναν κρυφό ύμνο. Δεν είναι τόσο χαζοί οι γαύροι. Ξέρουν πώς παίρνονται τα πρωταθλήματα. Δηλαδή ξέρουν κυρίως ποιος τους τα παίρνει.

Saturday, January 26, 2008

Η απίστευτη ηλιθιότητα του ελληνικού λαού

Ο ελληνικός ανδρισμός είναι περίεργος. Δεν έχει να κάνει με τα σχηματικά επίθετα περί «ανδρείας» και «γενναιότητας» των εθνικών ηρώων ενός ξεπεσμένου λαού, που ακόμη δεν έχει αποφασίσει από πού πρέπει να πιαστεί για να ορθοποδήσει. Και φυσικά μόνο οι ηλίθιοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχει να κάνει με «τιμιότητα», «ειλικρίνεια» και «μεγαλοψυχία».

Το ότι οι Έλληνες άνδρες δεν έχασαν ακόμη αυτά τα… χαρακτηριστικά που τους συνοδεύουν επί αιώνες, άλλοτε δίκαια και άλλοτε από στείρα και άκριτη επανάληψη στερεοτύπων, οφείλεται στο ότι η κοινωνία βαδίζει αργά και σκέφτεται ακόμη πιο αργόστροφα.

Παράλληλα, στις μέρες μας κατέληξε να θεωρείται η απάτη ένδειξη ανδρισμού, η κοροϊδία τεκμήριο ευφυΐας και η υπεξαίρεση πράξη σπουδαίας τόλμης (κι ο θαυμασμός, ανακατεμένος με φθόνο, είναι ευθέως ανάλογος των ποσών που… τσέπωσαν). Στη μετα-σοσιαλιστική Ελλάδα της ανικανότητας και αδεξιότητας της «δεξιάς» η απόλυτη αρετή του άνδρα είναι η μαγκιά.

Ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος μπορεί να εξελίσσεται ερήμην των μελαμψών (αν και τείνουμε να γίνουμε πιο ξανθές από τις Σκανδιναβές) κοντοπόδαρων, οι οποίοι το μόνο που εισάγουν είναι τα τεχνολογικά επιτεύγματα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν ταμπού και η αναφορά τους εξακολουθεί να λειτουργεί μόνο ως άλλοθι πολιτισμού μιας χώρας, της οποίας η ουσιαστική συμβολή στον πολιτισμό τις τελευταίες δεκαετίες είναι να αναδεικνύει σε «εθνικό στοίχημα» οποιαδήποτε διοργάνωση αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει και να θεωρεί υποχρέωσή της να επαναλάβει στιγμές από την ένδοξη ιστορία της (που στο εξωτερικό γνωρίζουν πολύ καλύτερα) ακόμη και στην τελετή έναρξης ενός διαγωνισμού της Γιουροβιζιονικής πλάκας…

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το κωλοδάχτυλό μας: Στην Ορθόδοξη Ελλάδα, δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα από την ομοφυλοφιλία. Κατά τας Γραφάς, το σεξ είναι κακό (συγχωρείται μόνο ως τρόπος αναπαραγωγής), άρα το σεξ μεταξύ ατόμων που δεν συμβάλουν σ’ αυτήν είναι κολάσιμο. Λέγοντας ομοφυλοφιλία δεν εννοώ, βέβαια, τη - συνειδητά ή μη - γελοία έκφρασή της από τους ακκιζόμενους μαϊντανούς των ΜΜΕ ή τη διακωμώδησή της από χαρακτήρες κινηματογραφικών ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών, αλλά την παραδοχή της ως μέρος της προσωπικότητας ενός κατά τα άλλα ΙΣΟΥ απέναντι στο Σύνταγμα πολίτη.

Δεν αποκλείεται οι περισσότεροι να γνωρίζουν προσωπικά, άτομα που έχουν σχέσεις με το ίδιο φύλο. Και αρκετοί δείχνουν να μην ενοχλούνται. Αλλά, κατά βάθος, τους βολεύει ο «ανδρικός» ρόλος. Φίλος μου, μου έδειξε πρόσφατα το απολυτήριο στρατού του, όπου ως λόγος της ακαταλληλότητάς του αναφέρεται η «παθητική ομοφυλοφιλία».

Ο κωλομπαράς

Ο κωλομπαράς, φυσικά, δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Η ιστορία του είναι γραμμένη στα παγκάκια των πάρκων, στα καθίσματα κινηματογράφων Β’ προβολής, στις σκοτεινές αλάνες – πάρκινγκ, στις κλίνες των στρατοπέδων… Όπως και στο σεξ μεταξύ ετεροφυλόφιλων επικρατεί η άποψη πως η γυναίκα δεν επιτρέπεται να «ικανοποιείται» αλλά είναι εκεί για να ικανοποιεί. Η γυναίκα «τον παίρνει» και μ’ αυτόν τον τρόπο είναι υποβιβασμένη στη συνείδηση του… άνδρακλα που «τον δίνει». «Γαμιέμαι όλη μέρα για να τα βγάλω πέρα» ακούς - ποτέ «γαμάω όλη μέρα…» Η περιφρόνηση της ομοφυλοφιλίας έχει τη ρίζα της στην περιφρόνηση του «δέκτη» και τη σχεδόν θρησκευτική πίστη στην ανωτερότητα του «δότη».

Δεν πειράζει που το κάνουν, αρκεί να το κάνουν κρυφά, και να είναι «ενεργητικοί». Να «γα-μά-νε!»

Ο ανδρισμός του... γαμιά έγκειται στο ότι είναι πάνω από τον πούστη. Ο κωλομπαράς είναι αποδεκτός από μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που έχει ταυτίσει τον ομοφυλόφιλο με τον «θηλυπρεπή». Ναι, ο κωλομπαράς εξαιρείται από την αντίληψη που θέλει τον ομοφυλόφιλο γυναικωτό. Βέβαια, και ο Έλληνας ομοφυλόφιλος δεν είναι άμοιρος ευθυνών αφού συχνά επιδιώκει την ταύτισή του με το στερεότυπο.

Ο Έλληνας είναι γαλουχημένος με το κουκούλωμα. Κάνει ό,τι βρομιά έχει να κάνει αλλά ποτέ δεν το παραδέχεται. Εκεί τελειώνει ο ανδρισμός, εκεί τελειώνει η μαγκιά. Κι όμως! Την κλεψιά μπορεί και τη συζητάει. Ενώ στο σεξ (που το θεωρεί μέγιστη βρομιά)… κωλώνει. Η επίσημη εκκλησία, αυτό το σκοταδιστικό ινστιτούτο που αποσκοπεί στην αύξηση του πλούτου του κρατώντας ταυτόχρονα το ποίμνιο στην αναγκαία για την επίτευξή του κατάσταση αποχαύνωσης, αφορίζει δια στόματος ανιστόρητων και φανατισμένων κρυπτο-ομοφυλόφιλων ρασοφόρων τη γενναία παραδοχή πολλών ατόμων στην σεξουαλική τους κατεύθυνση. Διότι στην Ελλάδα του 2008 η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας ΕΙΝΑΙ πράξη γενναιότητας.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί είμαι σίγουρη πως το διαβόητο DVD έκανε αναφορές σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις υψηλά ιστάμενων προσώπων. Οι οποίοι, βέβαια, ίσως να ξελάσπωναν με ένα τρικ… δότη, αλλά ως «παθητικοί ομοφυλόφιλοι» ποτέ!

Wednesday, January 23, 2008

Ο Βουλευτής που Πηδούσε Μακριά

Αυτός ο "λεβέντης" ξεπετάχτηκε μέσα από τα καλά πηδήματα. Αν δεν κάνω λάθος είναι το ίδιο παλληκάρι που είχε εμπλακεί σε υπόθεση κοκαΐνης στην αλλοδαπή, μα που ΚΟΥΚΟΥλωσε στο άψε σβήσε, με αρωγό την ελληνική δικαιοσύνη...

Tuesday, January 22, 2008

Ελλάς - Σερβία Συμ-μα-χί-α!

Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ο εθνικιστής Τόμισλαβ Νίκολιτς έλαβε το 39% και στις επαναληπτικές εκλογές που θα γίνουν στις 3 Φεβρουαρίου, είναι βέβαιο πως η χώρα θα κάνει ένα βήμα πίσω.
Ήρθε ο καιρός πλέον και για την Ελλάδα να ξεθάψει την Άλκηστιν Μεταξά συνονόματή του ως ηγέτιδα του δικού της βήματος οπισθοδρόμησης.
Και φυσικά, για τη σύσφιξη των δεσμών της ορθοδοξίας.

Tuesday, January 15, 2008

Οι Κουμπάρες

Τελικά η κουμπαριά ανθεί σε τούτο τον τόπο, όπου ακόμη και η υπεξαίρεση βαπτίζεται "πολιτική προέκταση".
Με τέτοια διαπλοκή κράτους - εκκλησίας - ΜΜΕ, θα παίζουμε εσαεί τις κουμπάρες.

Friday, January 11, 2008

ΧΙΛΑΡΙ

Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων




Wednesday, January 9, 2008

Τουλάχιστον η Μπλανς Επιφανί διέθετε ήθος…


Ήθος, αφέλεια, υπομονή - ήταν τα χαρακτηριστικά της Μπλανς Επιφανί που έκαναν την Ελλάδα να της μοιάζει. Πόσο μακρινές φαντάζουν τώρα κάποιες εποχές που δεν είναι και τόσο μακρινές.

Τώρα που η Ελλάς μόλις ξεκίνησε να θερίζει το θράσος, την αμάθεια, την απληστία και το δικαίωμα στην απάτη που έσπειρε η λαίλαπα του «σοσιαλισμού» της αυθαίρετης πισίνας και των 4X4 που δηλώνονται ως πατίνια, το κάνει με την επιπολαιότητα των τηλεοπτικών δικαστηρίων.

Η αγανάκτησή της δεν είναι παρά μια κακοσκηνοθετημένη παράσταση μπουλουκιού που μηχανορραφεί αποσκοπώντας στην επιχορήγηση. Και που βέβαια θεωρεί εαυτόν θίασο ποιότητας.

Ξεβρακωμένη από την υφήλιο πλέον για τη δολιότητά της, αναμένει τον βιαστή – λυτρωτή της, αναπολώντας ως ξεπεσμένη Πρασινοφρουρίτσα.

Τραγικότερο δε είναι ότι ακόμα και τώρα νομίζει πως ό,τι αρπάξει θα είναι καλό.

Thursday, January 3, 2008

Ε** Τ**κου

Η Ελλάδα το είχε τούμπανο και τα κανάλια κρυφό καμάρι.

Κάποια ΜΜΕ είχαν μπερδευτεί. Δημοσίευαν τ' όνομά μου , αλλά όχι τη φωτογραφία μου.

Δηλαδή, άλλο να το λες κι άλλο να το δείχνεις;

Τι θέλει να διασώσει η κυβέρνησις; Τι πασχίζει να αποκρύψει; Τα πρόσωπα ή τα πηδήματα με ονοματεπώνυμο;

Γιατί δεν παραδέχεται επιτέλους πως πρόκειται για μια χώρα μουνί, που θα ήθελε να είναι μουνάρα;