Το προφανές

Θίχτηκαν τα παπαγαλάκια!

Αυτά που επιδέξια κατασκευάζει το ελληνικό Υπουργείο Αμορφωσιάς. Και ξεσπάθωσαν από τα διαπλεκόμενα μέσα διαστρέβλωσης. Με ελληνορθόδοξα απολίτιστες φωνασκίες και παραληρηματικούς αλαλαγμούς. Ενήλικες (;) χύμηξαν στα τηλεπαράθυρα όπως κάνουν τα παιδάκια στις αυλές των Δημοτικών σχολείων, μόλις χτυπήσει το κουδούνι για διάλειμμα. Εκφράζοντας με ανάλογη γλώσσα τις προεφηβικές απόψεις που απέκτησαν κι αυτοί από τα θέσφατα βιβλία, στα αξιοθαύμαστα σχολεία της ελληνικής επικράτειας.

Καιρό είχαν να θιχτούν σε εθνικό επίπεδο. Από τότε που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (προσοχή στα ουσιαστικά που γράφουμε με κεφαλαίο) αναχώρησε θιγμένος από την Αλβανία. Η ελληνορθόδοξη Ελλάς θέλει να παίζει με τους δικούς της κανόνες. Σαν τα παιδοβούβαλα που συνήθως αναζητούν αφορμές να μαλώσουν, σαν τα κακομαθημένα παιδάκια που γανιάζουν μόνα τους, όταν τα άλλα παιδάκια δεν θέλουν να τα παίξουν.

Η ελληνορθόδοξη Ελλάς θεωρεί δημοκρατική ενέργεια την κλοπή, το ξέσκισμα και το κάψιμο της αμερικανικής σημαίας. (Παράλληλα έχει και μια εντελώς πρωτότυπη άποψη για τη δικιά της, αφού σύσσωμος ο καθ’ υποβολή προσβαλλόμενος λαός της, νιώθει ρίγος όταν βλέπει τη γαλανόλευκη να μπλέκεται ανάμεσα στα μπούτια των αοιδών και να χαϊδεύει τα αμελέτητα των αθλητών! ) Θεωρεί πως πρέπει να απαγορεύει ετσιθελικά την επίσκεψη πολιτικών προσώπων, συνέδρια που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις από τις επικρατούσες στα πανάγια χώματά της και τον δυσανάλογα απλωμένο εναέριο χώρο της.

Θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμά της τον εξαναγκασμό των αλλοδαπών να ασπαστούν την μία και μοναδική ρουσφετοαλήθεια, βαπτιζόμενοι στην ελληνορθόδοξη κολυμβήθρα του Σιλωάμ προκειμένου να αποκτήσουν μια θέση στον ήλιο που ο αυτοανακηρυγμένος περιούσιος λαός χαίρεται μέχρι αποβλάκωσης.

Κανένας υπήκοός της δεν αναρωτήθηκε ποτέ πώς οι αλλοδαποί (εννοείται από τις φτωχές χώρες, διότι το κόμπλεξ απέναντι στις πλούσιες αποτελεί κεφάλαιο από μόνο του) απέκτησαν ελληνικά ονόματα. Ο συνωμοσιολόγος λαός της δεν γνωρίζει το παραμικρό ούτε και γι’ αυτό το γεγονός. Ούτε βέβαια ότι αυτές οι ενέργειες είναι πασίγνωστες σε διεθνές διπλωματικό επίπεδο.

Πρόσφατα, εκεί που αναβίωνε ναζιστικά έθιμα στην καμένη Ολυμπία, η ντροπή της Ε.Ε. έδειξε και πάλι την κουτοπονηριά της επιχειρώντας να κρύψει από τα βλέμματα της υφηλίου (που κατά τα άλλα θέλει να είναι στραμμένα επάνω της) τη διαμαρτυρία των ακτιβιστών υπέρ του Θιβέτ.
Η καταστολή των εκδηλώσεών τους υπήρξε σκανδαλώδης για μια χώρα που ανερυθρίαστα αποκαλείται «δημοκρατική», λέξη που χρησιμοποιεί ως αντικλείδι για να ανοίγει τις πόρτες στα σαλόνια που συνήθως δεν δέχονται το πολίτευμα της φεουδαρχικής δημαγωγίας. Καθόλου σκανδαλωδώς, τα κόμματα της αριστεράς του φθόνου και της παρωπίδας, που έχουν λόγο για όλα και για όλους, ήπιαν το αμίλητο νερό.

Και ήρθε η σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό να τους ενοχλήσει. Γιατί; Μα επειδή δηλώνει το προφανές!

Ο Απόπατος της Ε.Ε.

Ιδού άλλος ένας λόγος γιατί ή Ελλάδα είναι μια "Δημοκρατία" του κώλου και γιατί, δικαίως, η υφήλιος την έχει χεσμένη

Ψυχροπολεμική; Καθυστερημένη; Ανόητη; Χαζοχαρούμενη; Ξενόφοβη; Φαντασμένη;
Όλα αυτά και πολλά ακόμη. Οτιδήποτε εκτός από Δημοκρατική.

Ναι, βεβαίως, επιπλέει. Όπως οι κουράδες!

Γατούλες και Γάτες

Ξανάφυγα για λίγο καιρό. Κι ας μην «έπρεπε». Αναλαμβάνουμε ευθύνες με τα κατοικίδια. Ακόμη κι αν αυτά είναι οι γονείς μας με τους οποίους ποτέ δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε. Τώρα είναι, φυσικά, αργά.

Δεν μ’ ενδιαφέρει να αναζητήσω τον χαμένο χρόνο. Δεν πιστεύω ότι χάθηκε, ακόμη κι όταν οι ημερομηνίες των γενεθλίων συνωμοτούν για το αντίθετο. Ακόμη κι όσα δεν έγιναν, έχουν συμβεί.

Κι όσα θα έρθουν, καλοδεχούμενα. Η ανία, η σύγχυση, ο πόνος, η χαρά… Προχωράμε. Εξελισσόμαστε. Άλλοι, βέβαια, προς τα πίσω. Δικαίωμά τους. Αλλά μακριά μου.

Δεν αντέχω αυτή την απελπισία των γηρατειών. Αυτή την επιμονή ότι τα ξέρουν όλα. Τις τελευταίες απόπειρες να σου τη σπάσουν. Λες και η διένεξη είναι λόγος ύπαρξης. Συχνά θαρρείς πως είναι ο μοναδικός σκοπός.

Λυπάμαι. Προσπάθησα, μα δεν μπορώ να κάνω τίποτε.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ KAΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ / A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS!


Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ


In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

OFF

Ζαλισμένη από την ανοησία και την παράνοια ΚΑΙ αυτών των ημερών, αποφάσισα να κουκουλωθώ μαζί με τις ασπιρίνες μου.
Επιχείρησα να δω τηλεόραση, με τον ήχο στο OFF, όπως κάνουν διάφοροι γνωστοί και φίλοι που πιάνουν τον εαυτό τους εξαρτημένο από την εικόνα της.

Και όλες αυτές οι καρικατούρες, όλα αυτά τα κακομούτσουνα ανδρείκελα του ψέματος και της τσέπης (πρόχειρη παραλλαγή του «πνεύματος και της τέχνης»), μου προκάλεσαν την ίδια εντύπωση που σχηματίζω όταν, στα σταματημένα αυτοκίνητα στα φανάρια, άθελά μου γίνομαι αυτόπτης μάρτυρας οικογενειακών «συζητήσεων», με γονείς έτοιμους να κατασπαράξουν τα βλαστάρια τους, με συζύγους έτοιμους να οδηγηθούν στα δικαστήρια για το διαζύγιο. Με φίλους που απλά διαφωνούν για την πολιτική ή το ποδόσφαιρο.

Οι περισσότεροι θα ήθελαν να βρίσκονται κάπου αλλού, να είχαν άλλο σώμα, άλλη ζωή.

Μάριον Τζόουνς, η κρατούμενη με το Νο 84868-054

Κι άλλο UPDATE:
Αυτή τη φορά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.



UPDATE:
Μετά κι από τα νέα του ΣΚΑΪ καταλαβαίνω τι ακριβώς εννούν όσοι επιμένουν "δεν θα γίνουμε αμερικανάκια". Στη διάλεκτό τους σημαίνει "κάνουμε ό,τι γουστάρουμε, δίχως επιπτώσεις".
Α ρε κουτόχορτο που σας ταΐζουν...



Αυτός είναι ο τίτλος της είδησης, έτσι όπως τη διάβασα στο ΒΗΜΑ.

Η κακομοίρα Μάριον γεννήθηκε σε λάθος χώρα. Στην Ελλάδα θα είχαν ήδη μετονομάσει οδούς προς τιμήν της. Το όνομά της θα είχε δοθεί σε βαπόρια που διασχίζουν τις θάλασσες, θα το φώναζαν σε αναβαπτισμένους σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Θα είχε τους υπέροχους, ειλικρινείς και φιλαλήθεις συμπατριώτες της στο πλευρό της, να ζητωκραυγάζουν για την ίδια γιουχαΐζοντας ταυτόχρονα τους αντιπάλους της.

Και μετά το τέλος της τιμωρίας της θα ξεκινούσε ανερυθρίαστη τις προπονήσεις, τις οποίες φυσικά δεν θα είχε εγκαταλείψει ποτέ αφού ο σύλλογός της είναι συνώνυμο της συγκάλυψης, θα την τιμούσαν στα κρυφά σχολειά που εξακολουθούν να διδάσκουν τη διαστρέβλωση οποιαδήποτε αλήθειας και την παραμόρφωση ντοκουμέντων προς όφελος του γένους.

Περιφρόνηση

Υπάρχει μια ταινία του Jean-Luc Goddard με τίτλο «Περιφρόνηση». Πρόκειται για την ιστορία (tabu word στα Βαλκάνια) ενός ζευγαριού και τη σταδιακή περιφρόνηση που αρχίζει να αισθάνεται η γυναίκα προς τον άντρα.

Έχει χυθεί πολύ μελάνι από κριτικούς κινηματογράφου, προσπαθώντας να εντοπίσουν τη στιγμή ή τη σκηνή που ξεκινάει αυτή η αλλαγή της πρωταγωνίστριας. Ποια είναι η στιγμή / σκηνή - κλειδί;

Κάπως έτσι προσπαθώ κι εγώ να εντοπίσω πότε άρχισα να αισθάνομαι την περιφρόνηση προς αυτό το κράτος - παρωδία, τη χώρα της αγραμματοσύνης και των ασχέτων σε υπεύθυνες θέσεις, όπου τα συνθήματα των πιο χυδαίων χούλιγκαν έχουν οπαδοποιήσει κάθε έκφραση του κοινωνικού βίου και η ψηφοθηρία των ανίκανων πολιτικών της έχει μεταμορφώσει το έστω και προβληματικό δημοκρατικό πολίτευμα σε θεοκρατικό καθεστώς.