Saturday, December 20, 2008

Ο Τάσ(σ)ος;

Ο Τάσσος, λοιπόν, που μας παρουσιάζεται εκ νέου ως υπερΈλληνας, και ως προς αυτό καμιά αντίρρηση, διότι όσο μεγαλύτερη η ανοησία, τόσο σπεύδει το πόπολο.

Γιατί;

Μα μόνο ένας ΥΠΕΡΈλληνας θα μπορούσε να γράφεται με την (αν)ορθογραφία που διάλεξε (για δοκιμάστε τα δύο «σ» σε ένα… word και θα δούμε πόσο… συμβατά είναι), για να διαπιστώσετε τη "συνέχεια" της γλώσσας.

Υπερκύπριος ίσως; Αλλά... Με βάση ποια; Την Ελλάδα πάλι; Αχ, σας παρακαλώ, δεν είμαι ο Γιώργος Νταλάρας!

Ο Τάσσος, λοιπόν, άνευ Γκόλφω (παραδοσιακή ορθογραφία και λαϊκή κλίση πάντα), αφού έφαγε (I mean it, man) κυ-ρι-ο-λε-κτι-κά προοδευτικές δυνάμεις της Κύπρου, αντιμετωπίζεται μετά θάνατον (σχεδόν) ως ήρωας.

Εύγε. Το χώμα (που τον σκεπάζει) προσφέρεται, άλλωστε, και για άλλες, ΠΟΛΛΕΣ, μπούρδες!


Υ.Γ. "Μα ευτυχώς τον ΤάΣσο μου, τον λέγανε ΡΟΔΟΛΦΟ"

1 comment:

Ναπoλέων said...

Γκόλφω μου εσύ!

Καλή χρονιά...
κι αν όχι καλή-καλή... έστω λίγο καλλίτερη από την ...λήγουσα.

Ο Τάσος σου
{κατά κόσμον Ν.Π.}