Friday, April 25, 2008

Πάσχα 2008

Βαριέμαι τον επιτάφιο, μα περισσότερο βαριέμαι όλες τις αηδίες που γράφονται τέτοιες μέρες για το «γλυκύ μου έαρ». Έχει γίνει κι αυτό πατροπαράδοτο, σικ, ασορτί με τα 4X4 που σε κάθε έξοδο α λα Μεσολόγγι «ω γκρατέν με μπόλικη κρεμ φρες», αναβιώνουν «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο» στο πιο κιτς. . Βαριέμαι όλα αυτά τα εμετικά «παραδοσιακά» νεόπλουτα και δήθεν. Βαριέμαι τη Ντόρα που θεωρεί πως όλα αγοράζονται και κυρίως επειδή - ενώ η ίδια θα θυσιαζόταν για να αποδείξει το αντίθετο - το επιχειρεί! Το άκρον άωτον της ξετσιπωσιάς. Ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν

Γελοίοι. Όχι αμόρφωτοι, μα παραμορφωμένοι, σαν είδωλα. Ανδρείκελα. Αηδιάζω με τις τιμές αρχηγού κράτους που θα απονεμηθούν στο «άγιο» φως. Την τύφλα τους. Από τη μια η εξαγωγή της «Ολυμπιακής» φλόγας, από την άλλη η εισαγωγή του «Αγίου» φωτός. Πόσο πιο fake μπορείς να γίνεις ως χώρα;

Το αυγό, που πλέον βάφεται τη Μ. Τετάρτη γιατί έτσι βολεύει, το τσουρέκι - άχυρο, η μαγειρίτσα που το πολύ ένας-δύο στην πολυμελή οικογένεια να απολαμβάνουν στ' αλήθεια, το κοκορέτσι, ο οβελίας… Το τσούγκρισμα των αυγών, ποια λαμπάδα βρε - κοτζάμ μαντράχαλοι; Η σταύρωση, η ανάσταση… Ολόκληρη χώρα παίζει θέατρο, ερήμην. Ανέμελη. Άσχετη. Σε άλλο σύμπαν. Σχεδόν παράλληλο.

Οι άπλυτες, ανούσιες θεούσες δεν θα αντιληφθούν ποτέ την ουσία. Χήρες εκ γενετής και ορφανά, πτωχά τω πνεύματι.

Ποιος έφτυσε και με τι σάλιο τούτη γη; Ποιος έχεσε και με πόσο σκατό αυτόν τον τόπο; Η χολή δεν ήταν παρά υποκρισία, το όξος πρόφαση για φακελάκι...

Οι μυροφόρες, ακριβά αρώματα με κλοπιμαία. Τα 30 αργύρια στα σκυλάδικα. Σε ολόκληρη την επικράτεια. Στο όρος των ελαιών, αυθαίρετο με πισίνα.

Το είπε κι ο Χο Τσι Μινχ: Αυτός ο λαός πρέπει να παραμείνει ηλίθιος!

Tuesday, April 15, 2008

Κοινό Μυστικό



Ευτυχώς που οι Έλληνες δικαστές δεν ξέρουν ξένες γλώσσες. (Μεταξύ μας, ούτε τη δουλειά τους ξέρουν!)

Friday, April 4, 2008

Κουρέλες

Σοκαρίστηκαν (ισχυρίσθηκαν) πάλι τα κνώδαλα της ελληνικής κουρελαρίας που νομίζουν πως είναι δημοσιογράφοι. Και γιατί παρακαλώ; Επειδή, σε ένα αιφνιδιαστικό έλεγχο, η ελληνική ομάδα άρσης βαρών βρέθηκε ντοπαρισμένη.

Καλά, πού ζουν; Ξέχασαν τους Ολυμπιακούς; Ή νόμισαν πως αίφνης ο ελληνικός αθλητισμός βρήκε το πανάρχαιο DNA των πρωταθλητών; (τέτοια δεν έλεγε εκείνη η φυσική ξανθιά που πηδάει ξαφνικά τα εμπόδια με την ταχύτητα της μηχανής με την οποία εξαφανίζονται οι συναθλητές της;)

Απλούστατα, όπως σε όλες τις εκφράσεις της ελληνικής καθημερινότητας, έτσι κι εδώ, βασιλεύει η υποκρισία, οι μίζες αλλάζουν χέρια και με φασιστο-λαϊκίστικο τρόπο προβάλλεται η ελληνοχριστιανική απάτη και η άνανδρη χυδαιότητα ως αρετή!

Κάπως έτσι εδραιωνόταν και το ψέμα της αρίας φυλής… (Ουπς, κάποιοι θα σοκαριστούν μ' αυτό - ΠΑΛΙ!)