Το καλλυμαύκι, αναφέρει ο άνθρωπος της εκκλησίας Μπαμπινιώτης στο λεξικό του, είναι η λανθασμένη εκδοχή του καμηλαυκίου.
Το προσπερνάω σφυρίζοντας αδιάφορα, αφού κατά τη γνώμη μου, αρκετές γενιές ταλαιπωρήθηκαν άνευ λόγου και ουσίας με την γκαρνταρόμπα της κάστας-ντίβας της ελληνικής επικράτειας.
Αυτό που πρόσεξα τελευταία (τάχα μου δεν σκαμπάζουμε τίποτε από ιατρική και η ηπατίτις C νομίζουμε πως είναι παιδική νόσος), μετά τα απαισιόδοξα ιατρικά ανακοινωθέντα (τι σου είναι το timing!), είναι πως ο κ. Παρασκευαΐδης απεικονίζεται όλο και συχνότερα, σχεδόν αποκλειστικά θα έλεγα, άνευ καλύμματος (ένδειξη δύναμης και δόξης;) του άτριχου της κεφαλής.
Και ΟΧΙ, δεν θα βάλω ΚΑΙ εγώ φωτογραφία. Υπάρχουν ήδη αρκετές!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
16.10.07
Στη «Λειτουργική και Κατήχηση» που διδασκόμαστε εμείς τόοοοοοτε, το «καμπλάφ», απλοχωριατιστί, ήταν καλυμ-αύχιον, καλυμμα του αυχένα δηλαδή, επειδή στην αρχική του εκδοχή είχε και ένα ύφασμα που κρεμόταν πίσω, άγνωστο για ποιούς λόγους. Δεν μάς το εξηγούσαν. Νομίζω τέτοιο φοράν ακόμα οι επίσκοποι, ίσως είναι διάκριση βαθμού ιερωσύνης...
Το πού βρήκε ο Μπ. το καΛΛυμαύκι το αγνοώ (όπως κι άλλα δικά του, περασμένα «στο φτερό»)
α-α-ε
Ν.
Θέλω να κάνω κάποιο σχόλιο, όμως αγνοώ ποιος είναι ο κ. Παρασκευαίδης. Και φωτογραφία νά' βαζες δεν θα άλλαζε τίποτε, καθώς δεν έχω τηλ. (τηλεόραση) εκτός αν τον είχα δει στο δρόμο και τον θυμόμουνα πράγμα απίθανο αλλά ποτέ μη λες ποτέ.
O κ. Π. δεν είναι άλλος από τον αρχ. (πάσης) Ελλάδος, Χριστόδουλο.
Εγώ σκάλισα ολίγον την εκκλησιαστική ενδυματολογία (των ελληνορθοδόξων, δεν ξέρω γι΄άλλους...) και ψάρεψα τα εξής:
Ωμοφόριον
Φελόνιον
Εγκόλπιον
και
φυσικά το πασίγνωστο, επειδή πολλοί μάς τάζουν λαγούς με αυτό...
Περιτραχήλιον (πετραχήλι).
Μήπως ξέρει καμμιά/κανείς σας τί είν' αυτά;
Φλέγομαι να μάθω.
Oλα αυτα και κοκκινο string....
Post a Comment