Ξανάφυγα για λίγο καιρό. Κι ας μην «έπρεπε». Αναλαμβάνουμε ευθύνες με τα κατοικίδια. Ακόμη κι αν αυτά είναι οι γονείς μας με τους οποίους ποτέ δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε. Τώρα είναι, φυσικά, αργά.
Δεν μ’ ενδιαφέρει να αναζητήσω τον χαμένο χρόνο. Δεν πιστεύω ότι χάθηκε, ακόμη κι όταν οι ημερομηνίες των γενεθλίων συνωμοτούν για το αντίθετο. Ακόμη κι όσα δεν έγιναν, έχουν συμβεί.
Κι όσα θα έρθουν, καλοδεχούμενα. Η ανία, η σύγχυση, ο πόνος, η χαρά… Προχωράμε. Εξελισσόμαστε. Άλλοι, βέβαια, προς τα πίσω. Δικαίωμά τους. Αλλά μακριά μου.
Δεν αντέχω αυτή την απελπισία των γηρατειών. Αυτή την επιμονή ότι τα ξέρουν όλα. Τις τελευταίες απόπειρες να σου τη σπάσουν. Λες και η διένεξη είναι λόγος ύπαρξης. Συχνά θαρρείς πως είναι ο μοναδικός σκοπός.
Λυπάμαι. Προσπάθησα, μα δεν μπορώ να κάνω τίποτε.
Δεν μ’ ενδιαφέρει να αναζητήσω τον χαμένο χρόνο. Δεν πιστεύω ότι χάθηκε, ακόμη κι όταν οι ημερομηνίες των γενεθλίων συνωμοτούν για το αντίθετο. Ακόμη κι όσα δεν έγιναν, έχουν συμβεί.
Κι όσα θα έρθουν, καλοδεχούμενα. Η ανία, η σύγχυση, ο πόνος, η χαρά… Προχωράμε. Εξελισσόμαστε. Άλλοι, βέβαια, προς τα πίσω. Δικαίωμά τους. Αλλά μακριά μου.
Δεν αντέχω αυτή την απελπισία των γηρατειών. Αυτή την επιμονή ότι τα ξέρουν όλα. Τις τελευταίες απόπειρες να σου τη σπάσουν. Λες και η διένεξη είναι λόγος ύπαρξης. Συχνά θαρρείς πως είναι ο μοναδικός σκοπός.
Λυπάμαι. Προσπάθησα, μα δεν μπορώ να κάνω τίποτε.
3 comments:
Μπορείς να κάνεις υπομονή και να ελπίζεις επηρεάζοντας όσο μπορείς το αύριο!
Όταν θολώνει το μυαλό σου να φεύγεις και να ηρεμείς...
Καλησπέρα
doctor
Μα εσυ γεννηθηκες σαρανταρα αγαπη μου.Δεν φοβασαι ΤΙΠΟΤΑ!
«Λυπάμαι. Προσπάθησα, μα δεν μπορώ να κάνω τίποτε». Έχω πει το ίδιο. Και για τους (πεθαμένους πλέον) γονείς μου και για τη μεγάλη μου κόρη που μια ωραία πρωία με εγκατέλειψε.
Post a Comment