Saturday, February 23, 2008

Ησυχία

Είναι στιγμές που δεν ξέρω πού να κρυφτώ. Που δεν ξέρω πώς να προστατέψω τον εαυτό μου. Και τότε χώνομαι στο κρεβάτι. Μόνη μου ή με τη συντροφιά της γάτας μου.

Τηλεόραση έπαψα να βλέπω εδώ και καιρό. Με προσβάλλει. Με πνίγει. Από τα κτήνη των πρωινάδικων και τις κυράτσες των «ειδήσεων» εκπέμπεται μια δυσωδία που τη νιώθω να φτάνει μέχρι το δωμάτιό μου. Αραιά και πού την ανοίγω για να δω κάποια συγκεκριμένη ταινία. Συχνότερα τη χρησιμοποιώ ως μόνιτορ για υλικό που έχω σε VHS ή DVD.

Στην πραγματικότητα αδίκως πληρώνω το ποσό που αντιστοιχεί στην ΕΡΤ από τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Φυσικά το θέμα είναι εξαντλημένο αφού σ’ αυτή τη μαγική χώρα ΕΡΤ πληρώνουν ακόμη και τα κλιμακοστάσια… Οι μεγαλύτερες και οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται, ελπίζω, την… υπεράνω κριτικής πολιτική Μελίνα και τις ενστάσεις της, μόνο και μόνο για να αφομοιωθεί αργότερα από την πρασινοφρουρά που την περιστοίχιζε σε σημείο που ήθελε να απαγορέψει ακόμη και την κυκλοφορία κάποιων βιβλίων…

Οι εφημερίδες ξεφυλλίζονται πλέον γρήγορα στο Internet. Ευτυχώς δεν λερώνουν τα χέρια μου και δεν έχω να μαζεύω περιττό χαρτί για ανακύκλωση. Ποια ανακύκλωση; Τέλος πάντων…

Τα blog, άλλα αισχρά κι άλλα σπουδαία, άλλα ιδιοφυή κι άλλα εκνευριστικά λόγω στενομυαλιάς… Συχνά με πιάνω να κουνάω το κεφάλι καθώς διαβάζω τα σχόλια. Εκεί που νομίζω πως έχει νόημα, αφήνω κάπου - κάπου κάποιο δικό μου. Τα πολύ ανόητα, τα προσπερνώ…

Τα μάτια δεν βοηθούν στην ανάγνωση βιβλίων. Μερικές φορές οι ρευματισμοί κάνουν επώδυνες τις πιο μικρές βόλτες.

Βάζω μουσική - έχω μια εμμονή με τα πρελούδια του Chopin -, χαϊδεύω τη γάτα μου και πίνω τσάι… Της επαναλαμβάνω την ιστορία μου που μέρος της έχει παρακολουθήσει σιωπηλή, φειδωλή μα ενίοτε φαρμακερή στα σχόλιά της… Με ξέρει χρόνια πολλά… Με καταλαβαίνει; Μάλλον όχι.

Ίσως γιατί δεν γνώρισε τη γιαγιά μου στην οποία λένε ότι μοιάζω. Όχι τόσο στην εμφάνιση, μα στον χαρακτήρα. Ίσως της είναι περίεργο που χτυπιέμαι αλύπητα μα παραμένω άτρωτη. Που έκοψα φιλίες τη στιγμή που εκείνες ήταν έτοιμες να μου προσφέρουν την αναρρίχηση που μόλις είχαν πετύχει οι ίδιες. Εγώ; Να πάω σε θέσεις που προορίζονται για κώλους που χέζουν με κομματική απόχρωση, να κάνω παρέα με τους πιο κίτρινους τύπους και να κολακεύομαι που παίρνω προσκλήσεις για τα σουαρέ των νεόπλουτων. Να συναγελάζομαι τον εθνικισμό, κεκαλυμμένο με ολίγο κάπα κάπα, και να πίνω εις υγείαν των κρετίνων. Δεν είστε καλά.

Πολλές δεν κατάλαβαν τον λόγο της σιωπής και της σταδιακής απομάκρυνσής μου. Νόμισαν οι ανόητες πως τις φθονώ.

Βρήκα όμως έναν τρόπο να μην επιδιώκουν εκείνες τη συντροφιά μου… Πέταξα τα λιγοστά σινιέ από τη ντουλάπα και τα αντικατέστησα με ανώνυμα πανιά. Τους χάλασα τη μόστρα. Τόσο απλό! Απορώ πώς δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα.

Μου αρέσει που εξακολουθώ να κοιμάμαι ήσυχη. Που πέφτω στο κρεβάτι και κάνω όνειρα. Ναι. Κάνω ακόμη όνειρα.

7 comments:

Heliotypon said...

"Βρήκα όμως έναν τρόπο να μην επιδιώκουν εκείνες τη συντροφιά μου… Πέταξα τα λιγοστά σινιέ από τη ντουλάπα και τα αντικατέστησα με ανώνυμα πανιά. Τους χάλασα τη μόστρα. Τόσο απλό! Απορώ πώς δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα." Από το κείμενό σου διαλέγω αυτό το απόσπασμα ως σημειολογικά το πιο αξιολογο...

Aris Grandman said...

Νά'σαι καλά grandgirl! πόσο καλό μου κάνεις κάθε φορά που σε διαβάζω. Πόσο σε καταλαβαίνω. Το ξέρω ότι το ξέρεις αλλά φαντάζομαι (κι αυτό το ξέρεις) ότι είναι ωραίο να το ακούς. Καλή σου μέρα αύριο και καλή δύναμη σε όλα!

Αναμοχλευτης said...

Ρηξικέλευθος λόγος, επανασταστική μεν αλλά ορθή και τίμια σκέψη διατυπωμένη με σωστά ελληνικά. Η δε ροπή σου στον «γαυρισμό», αν κατάλαβα καλά από τη φράση «ξέρουν πως παίρνονται τα πρωταθλήματα», είναι η εξαίρεση για να αναδειχθούν τα θετικά σου ακόμη περισσότερο. Μην σε απασχολεί όμως αυτό ιδιαίτερα. Φίλος μου παλιός και παιδιόθεν γαύρος, ανέρρωσε και σήμερα ζει φυσιολογική ζωή. :Ρ

Το άρθρο σου περί ηλιθιότητας του ελληνικού λαού τσακίζει κόκκαλα. Θα μπορούσε να αποτελέση μανιφέστο.

Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί σου πουθενά.

Χαίρομαι που σε ανακάλυψα!

Μεγαλοκοπέλα said...

@ λυκαων ο αναμοχλευτής

Κάθε άλλο παρά γαύρος! Το σχόλιο ήταν για τον Σωκράτη που τους παίρνει τα πρωταθλήματα με... τον τρόπο του.
Καλώς όρισες.

Unknown said...

Μου άρεσε το σχόλιο στο θέμα του doctor.
Δεν έχω τη δυνατότητα να γράψω τόσο ποιητικά.
Όλοι οι εξτρεμιστές και οι ανόητοι βρίσκονται στη τηλεόραση.
Πολύ ωραίο κείμενο.
Με εκφράζει απόλυτα. Μπράβο σου.

Ναπoλέων said...

1.3.08
Καλησπέρα
Καλές Απόκριες
Καλό Μήνα
Καλή Σαρακοστή
Καλό Πάσχα
Καλή Ψήφο
Καλές Διακοπές
Καλό Χειμώνα
Έ!... και ...Καλά Χριστούουουγεννα!
Ν.
------------
Y.Γ.
Τί ωραία (ως συνήθως...) που τά λες...
Προηγούμαι σε ένα σημείο: Βάζω τις πωλήτριες να ξηλώνουν την μάρκα από τα πουκάμισα πριν τα αγοράσω (όσα αυτό δεν είναι δυνατό, δεν τα παίρνω καθόλου).
Έπομαι σε ένα (τουλάχιστον) άλλο: Δεν έχω ντιβιντιπαίχτη...
Νά 'σαι καλά!

geokalp said...

αχ αυτά τα όνειρα...
τι θα κάναμε χωρίς αυτά!