Friday, June 22, 2007

Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός - μέρος Β'

Άχου τα, άχου τα, τα χρυσουλάκια μου, φτου να μην αβασκαθούν, μετά από τόσες ορκωμοσίες!


Καλέ εδώ μιλάμε για βαθύ χριστιανισμό, γεμάτο εξαιρέσεις. Τέτοια χριστιανική κυβέρνηση (σε τέτοια χριστιανική χώρα) που εκφράζει απόλυτα την άποψη "δεν ξέρει η δεξιά της τι ποιεί η αριστερά της", θα τη ζήλευαν πολλές κυβερνήσεις που έχουν και δηλώνουν επίσημα πως είναι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟδημοκρατικές.





Εδώ, σ' αυτή την υπέροχη χώρα, με τον ήλιο να καίει ώσπου να την κάψει, το κάθε λαμόγιο κάνει δηλώσεις πολιτικού. Το μόνο που δεν χρειάζεται να δηλώσεις είναι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ γιατί θεωρείται αυτονόητο πως είσαι. Το επιβεβαιώνει, άλλωστε, η συμπεριφορά του κάθε πολίτη, πολύ πριν λαλήσει ο αλέκτωρ.


Και οι υπουργοί, ωλαρία ωλαρά της ασχετοσύνης, ξαφνιάζονται με όσα συμβαίνουν στα υπουργεία τους! Και οι αρχηγοί των αποκομμάτων περιμένουν να δούνε τα βίντεο για να ξαφνιαστούν και εν συνεχεία να εξοργιστούν. Και οι πολίτες γενικά δηλώνουν άγνοια, κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει. Καλέ, πού ζείτε; Σε κανένα παράλληλο σύμπαν;



Σ' αυτή τη χώρα κανένας δεν είναι ρατσιστής. Σ' αυτή τη χώρα όλοι ψηφίζουν με συνείδηση, κρίση και γνώση. Σ' αυτή τη χώρα όλοι έχουν αφετηρία το εθνικό συμφέρον που σπανιότατα ταυτίζεται με το συμφέρον της τσέπης τους.

Σ' αυτή τη χώρα κανένας δεν περιμένει να εξαργυρώσει την ψήφο του με μια θέση στο δημόσιο.

Και προ παντός: στην Ελλάδα κανένας (αστυνομικός) δεν αυθαιρετεί! Απλά, η χώρα αποτελείται από χιλιάδες εξαιρέσεις.

Tuesday, June 5, 2007

Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός - μέρος Α'





Ο κ. Βουλγαράκης, στην αρχή της καριέρας του ως ΥΠΠΟ, εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο θα στηρίξει τον πολιτισμό.





Στο μεταξύ, έτσι διδάκονται οι αντίθετες έννοιες σε
πολλά σχολεία της Ευρώπης.
Αριστέρα"ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" - Δεξιά "ΕΛΛΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ".











Ο κ. Βουλγαράκης εξηγεί πως αντί για αιδοίο θα προτιμούσε πρωκτό.

Monday, June 4, 2007

Τα ζώα στα κλουβιά


G-8

Πλησιάζει η μέρα της συνάντησης των αρχηγών των «Κορυφαίων» - οικονομικά - «Χωρών» στο Heiligendamm (Χάιλιγκενταμ – κάτι με Αγίους έχει να κάνει αν δεν με απατούν τα λιγοστά γερμανικά μου), που επιτέλους είδε το όνομά του τοποθετημένο στον χάρτη. Το είχατε ακούσει ποτέ πριν; Όχι, ε; Τι σύμπτωση!

Κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους ακούς για τους «καταραμένους 8», όταν όμως κάνεις τον κόπο και ρωτήσεις «ποιοι ακριβώς είναι αυτοί οι 8;», η ευφράδεια γίνεται… σιωπή. (Κάτι τέτοιες ερωτήσεις προτείνω να τις θέτετε όπου γίνεται πολλή φασαρία για να βρίσκετε την ησυχία σας.)

Στο θέμα του κλίματος οι Έλληνες είναι σχετικοί μόνο στα… κλιματιστικά. Όλοι είναι «περιβαλλοντολογικά ευαισθητοποιημένοι», μα οι τιμές των ρύπων αυξάνονται ευθέως ανάλογα με τα πρόστιμα που πληρώνει η χώρα. Κι όταν ακούνε ότι ορισμένα μέτρα συνεπάγονται και οικονομική επιβάρυνση, αποφασίζουν πως δεν είναι αυτοί που θα σώσουν τον κόσμο! Ισχύει κι εδώ η πάγια δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη "αφού δεν τα πληρώνω άμεσα, σημαίνει πως δεν τα πληρώνω!" Κι άλλωστε, μια χαρά δεν είναι το καλοκαιράκι;

Αλλά και διεθνώς τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα. Ο Bush προτείνει «δικούς του» τρόπους επίλυσης, οι οικολόγοι διαμαρτύρονται, μάλλον γιατί απουσιάζουν οι εκπρόσωποί τους. Όσο παρευρισκόταν ο Joshka Fischer δεν έδειχναν να ενοχλούνται από ανάλογες διασκέψεις κορυφής. Πιο πέρα, άκρα αριστερά και άκρα δεξιά μπορεί να σκοτώνονται μεταξύ τους στις διαδηλώσεις, μοιράζονται όμως τα ίδια συνθήματα! Μάλλον ο καυγάς γίνεται για το copyright!

Για μια ακόμη φορά διαπιστώνεις πως πάρα πολλοί επαΐοντες των οπισθίων δυσκολεύονται να συμπληρώσουν την οκτάδα. Με λίγη βοήθεια κάποιοι ξαφνιάζονται κιόλας πως εκτός από τους προαιώνιους εχθρούς (ΗΠΑ, Βρετανία), μερικοί από τους «8» ήταν μέχρι προχτές φίλοι (Ρωσία, Γαλλία) ή απλά ουδέτεροι (Καναδάς, Ιταλία, Ιαπωνία). Και οι Γερμανοί; Ε, αυτοί είναι κακοί γιατί «διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία» αλλά είναι και καλοί γιατί «τόσα χρόνια φέρνουν συνάλλαγμα και δίνουν βαρβάτες συντάξεις στους Έλληνες πρώην μετανάστες».

Η τηλεοπτική σαβούρα φωνασκεί φωτίζοντας τα γεγονότα με τον τρόπο που χρόνια τώρα ερμηνεύει τα «ανεξήγητα φαινόμενα» και λοιπά «θαύματα». Ο λαός δυσκολεύεται να πιάσει τα υψηλά νοήματα, εμπιστεύεται όμως τις γνώριμές του ξανθιές παρουσιάστριες και μελαχροινές γλάστρες παραθύρων για να του υποδείξουν πώς πρέπει να φερθεί. Δεν σκοτίζει το μυαλουδάκι του με θέματα που τα γνωρίζει καλά από τη γιαγιά του, ούτε θα αλλάξει το τροπάριο «όλοι τους είναι μασόνοι» που τον σώζει στις δύσκολες στιγμές. Με μνήμη που διαρκεί μέχρι τις επόμενες εκλογές.


8 προτάσεις (και ισάριθμες απορρίψεις) διαμαρτυρίας

1. Μόλις σκοτεινιάσει ανάψτε ένα κερί και τοποθετήστε το κοντά στο τζάμι.
(Μ’ αυτή τη ζέστη; Άσε που αργεί να νυχτώσει κιόλας…)

2. Κρεμάστε ένα λευκό ύφασμα - κουβέρτα, πετσέτα, σεντόνι… - στο μπαλκόνι.
(Μπα, έτσι πως έχει γίνει η ατμόσφαιρα θα μαυρίσει αμέσως!)

3. Κρατήστε ενός λεπτού σιγή, όπου κι αν βρίσκεστε.
(Και πώς θα απαντάω στο κινητό;;;)

4. Οργανώστε καθιστική απεργία στις καφετερίες, στα ουζερί και, ναι, πιάνεται και μπροστά στην τηλεόραση.
(Ξαπλωτή κάνει;)

5. Αργήστε 8 λεπτά στη δουλειά σας, στα ραντεβού σας, στο σχολείο…
(Μόνο;;;; Αυτό είναι ξένος δάχτυλος, προβοκάτσια!)

6. Πιαστείτε χέρι-χέρι όπου βρεθείτε: στα λεωφορεία, μετρό, σούπερ μάρκετ… μην αφήνοντας κανέναν να κατεβεί ή να φτάσει στο ταμείο. Αν μένετε στο Ζάλογγο, ακόμη καλύτερα.
(Δε χρησιμοποιώ μαζικά μέσα συγκοινωνίας κι έχω κόψει το σούπερ μάρκετ λόγω δίαιτας.)

7. Μποϊκοτάρετε όλες τις λέξεις που αρχίζουν από «γκ», το νούμερο «8» και τα παράγωγά του.
(Εμάς προσωπικά οι ΓΚόμενοι ούτε να μας ΓΚαστρώσουν! Μας έχουν ήδη μποϊκοτάρει, οπότε μας έρχεται κουτί. Όσο για το 8, σιγά το νούμερο! [Επωδός: μάσημα τσίχλας])

8. Γεμίστε το ipod σας με τραγούδια διαμαρτυρίας.
(Τι είναι ipod; Ακόμα καλύτερα: τι είναι τραγούδι; Ή έστω: ααα, όχι φτάνει!)

Friday, June 1, 2007

Για την Αμαλία

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ